4 maja 2020
This is a custom heading element.
OTWORZYĆ OCZY I ROZPOZNAĆ PRZY SOBIE DOBREGO PASTERZA.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce (J 10,14-15).
Pasterz posiada dwie cechy: zażyłość z owcami (zna je i one go znają) oraz poświęcenie aż po oddanie swojego życia, aby je chronić. Nie potrzebujemy wyjaśniać słów z dzisiejszej Ewangelii. Wystarczy otworzyć oczy i rozejrzeć się wokół siebie. Spójrz na tych, którzy narażają na niebezpieczeństwo swoje życie, aby nam dostarczyć to, czego koniecznie potrzebujemy – to obecność Dobrego Pasterza. Spójrz na tych, którzy dosłownie i w przenośni oddają swoje życie – na ratowników medycznych, na personel medyczny, na tych, którzy towarzysza umierającym i pogrążonym w żałobie – to obecność Dobrego Pasterza. Otwórz oczy, aby dostrzec obecność Dobrego Pasterza przy sobie. On do nas mówi: Nie mam żadnych innych rąk poza twoimi, nie mam innego serca jak tylko twoje, nie mam innych ust, jak tylko twoje…
W grudniu 1809 roku święty Eugeniusz napisał do matki:
Ograniczę się jedynie, aby wam powiedzieć, że Pan jest bardzo bogaty, a przede wszystkim hojny, ponieważ z nadwyżką wynagradza drobnostki, jakie Mu się ofiaruje. Czym w rzeczywistości jest świat? Zamiast podkreślać wartość ofiary, którą złożyłem Bogu, czyż raczej nie powinienem się uważać za bardzo szczęśliwego, że Bóg zaakceptował, bym się wyrzekł wszystkiego, co jest godne pogardy, nędzne i niebezpieczne, aby otrzymać w zamian coś największego, najbardziej zadowalającego, słowem, Jego samego. Ach! Gdyby ludzie znali dar boży!
List do matki, 18.12.1808, w ; EO I, t. XIV, nr 36.
