koordynator

Daniel Kloch OMI: Cud za wstawiennictwem Jana Pawła II [ŚWIADECTWO]

Z okazji Wakacyjnego Spotkania Misjonarek i Misjonarzy, które odbyło się w warszawskim Centrum Formacji Misyjnej, świadectwem posługi na Madagaskarze podzielił się br. Daniel Kloch OMI.

Po pierwsze – życie

Uczestnikiem spotkania był br. Daniel Kloch OMI, misjonarz, który od 30 lat posługuje na Madagaskarze, pracując z osobami niepełnosprawnymi oraz samotnymi matkami. Przyznał, że w miejscu gdzie posługuje zauważył ogromną potrzebę zwrócenia uwagi na godność ludzkiego życia. Właśnie dlatego postanowił założyć stowarzyszenie „Bronimy Życia”, które zajmuje się ochroną życia poczętego oraz opieką nad dziećmi, które zostały porzucone. Prowadzi także szkołę przygotowującą chłopców z buszu malgaskiego do zawodu stolarza. Współpracownicy br. Klocha oceniają, że dzięki temu na terenie jego posługi udało się znacznie zmniejszyć śmiertelność dzieci.

Matka Boża wśród pogan. Niezwykła peregrynacja na Madagaskarze

Zakonnik opowiedział, jak za przyczyną Jana Pawła II doświadczył namacalnego działania Boga.

Pewnego dnia w Buszu przyszła do nas kobieta z prośbą o modlitwę za ciężarną, która ma bardzo trudny poród. W tamtych warunkach nie ma możliwości by zrobić cesarskie cięcie. Modliłem się więc gorliwie razem z grupą obrońców życia. Nazajutrz lekarz ocenił, że zrobił co mógł, niestety dziecko nie chce wyjść i trzeba będzie dokonać aborcji, by ratować życie matki – powiedział.

Modlitwa, która ma moc

Udał się wówczas do kaplicy, by jeszcze raz poprosić o Bożą interwencję.

Aż krzyknąłem: „Janie Pawle II, gdy byłeś tutaj na ziemi, broniłeś życia! Teraz w niebie będziesz siedział z założonymi rękami? Rusz tam to niebo!”. I dosłownie za minutę dostałem od znajomego informacje: „Bracie urodził się!”. Sam lekarz przyznał mi tego dnia: „Ta twoja modlitwa ma moc, dziecko wyskoczyło jak piłeczka pingpongowa!”. Matka nie wiedziała jak nazwać syna, więc zaproponowałem Józef, bo akurat poprzedniego dnia było wspomnienie św. Józefa – wyznał misjonarz.

Stanisław Kazek OMI: Gdyby miał wybierać jeszcze raz, wybrałby Madagaskar [WIDEO]

(pg na podstawie KAI)

przez koordynator

Brata Zdzisława sposób na nerwy [WIDEO]

https://www.facebook.com/100073087881303/videos/1204506023569272

przez koordynator

Katowice: Odpust Najświętszego Serca i festyn parafialny [ZDJĘCIA]

W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa oblacka wspólnota parafialna na katowickiej Koszutce obchodziła odpust parafialny. Sumie przewodniczył i słowo Boże wygłosił o. Bartosz Madejski OMI – wikariusz prowincjalny i były proboszcz miejscowej parafii. Po Mszy świętej miała miejsce tradycyjna procesja teoforyczna. Muzycznym dodatkiem do wymiaru duchowego był koncert zespołu „Albo i nie”.

Dwa dni później odbył się także festyn parafialny. Pośród wielu atrakcji dla dzieci i młodzieży odbyły się występy artystyczne. Wśród wykonawców pojawił się także o. Bartosz Madejski OMI.

(pg/zdj. OMI Katowice)

przez koordynator

Radom: Na 40 lat parafii Misja Święta [GALERIA]

Parafia pw. św. Brata Alberta w Radomiu przeżywa jubileusz 40. lecia. Głównym uroczystościom przewodniczył ordynariusz diecezji radomskiej – bp Marek Solarczyk. Przygotowaniem do świętowania była misja parafialna prowadzona przez o. Wiesława Zielonkę OMI z domu zakonnego w Lublinie oraz o. Rafała Kupczaka OMI z domu zakonnego na Świętym Krzyżu.

Oblacki ryt Misji Parafialnych

Misje parafialne odbywają się w parafiach co 10 lat. Stanowią czas kerygmatycznego przepowiadania, dotykając podstawowych prawd wiary. Mają na celu umocnienie w wierze tych, którzy uczestniczą w życiu Kościoła, jak również dają szansę ewangelizacji osób, które szukają wiary.

(pg/zdj. parafia pw. św. Brata Alberta w Radomiu)

przez koordynator

„Misyjne Drogi” rodzin

Wakacyjne wydanie „Misyjnych Dróg” jest o rodzinach zaangażowanych w działalność misyjną na wszystkich kontynentach. Autorzy opisują rodziny z Polski, często wielodzietne, podejmujące decyzję wyjazdu i trud ewangelizacji misyjnej. Ukazane zostały także miejscowe rodziny, które współpracują z misjonarzami i odpowiadają za przekaz wiary i budowę wspólnoty Kościoła.

Wszystkie rodziny są Jezusa. Wszystkie bez wyjątku wspiera i błogosławi. Nie tylko te katolickie i najbardziej pobożne. Rodzina jest tak bardzo ważna, że Bogu spodobało się przyjść na świat w rodzinie, a nie np. w klasztorze. Jestem Panu Bogu bardzo wdzięczny za mamę, tatę i trzech braci, a także za dalszą rodzinę. To rodzina była miejscem, w którym przekazywano mi wiarę, gdzie czułem się kochany, zaopiekowany, zatroszczony, gdzie byłem wychowywany i ode mnie sporo wymagano, choć nie zawsze byłem łatwym i poukładanym synem – napisał w edytorialu redaktor naczelny Marcin Wrzos OMI. - W wakacyjnym wydaniu pisma pokazujemy misyjne drogi rodzin. Szczególnie tych, które dosłownie rzucały swój dotychczasowy, często poukładany i bezpieczny świat, aby dzielić się wiarą z innymi ludźmi na misjach na różnych kontynentach. Często to rodziny wielodzietne. Nie zapominamy też o rodzinach miejscowych chrześcijan, dzięki nim w wielu miejscach świata Kościół i wiara przetrwały. To one są za Kościół odpowiedzialne i czują się jego ważną częścią. Nie zawsze jest im łatwo. Możemy się nimi szczycić. Przypominają, jak ważni w Kościele są świeccy – zauważył.

Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. Joanna Kaźmierczyk, Małgorzata Madej, Michał Jóźwiak, Piotr Ewertowski) opowiadają o rodzinach wyjeżdżających na misje i miejscowych w kontekście poszczególnych kontynentów. Ekspertami wydania są: Agnieszka Nowak, Mieczysław Sagan SVD, Gabriela Filonowicz, dr Aneta Rayzacher-Majewska oraz dr Józef Wcisło OMI. W dwumiesięczniku można przeczytać opracowanie na temat pielgrzymki papieża Franciszka na Węgry (Maciej Kluczka), a także wspomnienie na temat o. prof. Wacława Hryniewicza OMI (ks. prof. Jan Perszon).

W 220. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy: z polskimi rodzinami na misjach w Etiopii i w RPA – odpowiednio o decyzji wyjazdu na misje, ich zadaniach. W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże.

Pierwsze wrażenie – jakbym cofnęła się w czasie. Na ulicach propagandowe plakaty, chorągiewki z sierpem i młotem, wojskowi… Przekonałam się na własne oczy, jak bardzo Wietnam jest przesiąknięty komunizmem. Jestem za młoda, by pamiętać polskie ulice podczas czasów komunistycznych – ale myślę, że musiały wyglądać podobnie jak teraz te w Wietnamie – to fragment zapisków Dominiki Przybysz z ulic Wietnamu.

Natomiast drugi reportaż Wojciecha Ganczarka jest z Ekwadoru.

W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących prowadzonego przez redakcję projektu „Misja Szkoła”. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z Uzbekistanu. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne jest także w wolnej sprzedaży.

Najnowszy numer można zakupić TUTAJ

MW OMI/Poznań (KAI)

przez koordynator

Takiego zaproszenia na Festiwal Życia się nie spodziewaliście [WIDEO]

przez koordynator