koordynator

W majowy weekend w Laskowicach Pomorskich odbył się 38. Ogólnopolski Zjazd Niniwy. Uczestniczyło w nim 130 osób wraz z duszpasterzami. Do uczestników spotkania przyjechał również Prowincjał Polskiej Prowincji. Tematem zjazdu było hasło „Po kolei” nawiązujące do faktu, że miejscowość jest ważnym węzłem kolejowym na mapie Polski. Jednak młodzi pochylali się nad rzeczywistością duchową – po kolei, tzn. rozpoczynając od sakramentu chrztu. Tereny Kujaw i Pomorza były miejscem działalności m.in. św. Wojciecha.

Podczas tegorocznej majówki (29.04 – 2.05) w pomorskiej wsi Laskowice odbył się 37. Zjazd NINIWY – oblackiej młodzieży z całej Polski. Wyjazd ten nie tylko był okazją aby zawrzeć nowe znajomości i umocnić dotychczasowe przyjaźnie, ale też umożliwił nam umocnienie się w wierze. Jak co roku był to wspaniały czas. Tym razem wspólnie wybraliśmy się nad jezioro, gdzie uczestniczyliśmy w zjawiskowych pokazach ognia. Oczywiście nie zabrakło ciekawych konferencji oraz dużej ilości tańców. Ponadto odwiedziliśmy pobliską miejscowość – Chełmno. Poznaliśmy historię tego miejsca podczas wycieczki z przewodnikiem, uczestniczyliśmy w Mszy w urokliwej farze, ale również mogliśmy spędzić czas jedząc lody zafundowane przeć ojca Jana Wlazłego czy grając w Geocaching 😉 Cały zjazd minął niestety nam bardzo szybko, ale pomimo tego, dobrze będziemy wspominać wspólnie spędzony czas w Laskowicach.

Marta i Letycja z Poznania

Przez cztery dni byliśmy goszczeni przez duszpasterzy i mieszkańców Laskowic Pomorskich. Zjazd był pod tytułem ,,Po Kolei”, ponieważ przez cały zjazd poznawaliśmy nasze życie duchowe od samego początku. Zaczęliśmy od rozważań na temat chrztu – czyli konferencji o. Patryka! Mi osobiście ta konferencja bardzo dużo pomogła i dała wiele do myślenia. Historia opowiedziana nam przez ojca Macieja na temat biografii św. Wojciecha również skłoniła mnie do refleksji. Był także czas dla nas kiedy to mogliśmy integrować się z innymi członkami zjazdu. Atmosfera była bardzo miła i powodowała, że myśl powrotu do domu była bardzo niechciana. Cały wyjazd na pewno zapadnie na długo w mojej pamięci.

Roksana, Siedlce

Po przywitaniach i integracji z innymi przyjezdnymi rozeszliśmy się do domów rodzin, które przyjęły nas z otwartymi rękoma. Dzień drugi rozpoczęliśmy Mszą świętą, przeżywaną wraz z parafianami. Po Mszy przed kościołem wszyscy zatańczyliśmy Belgijkę. Następnie wybraliśmy się do Domu Misyjnego św. Arnolda Janssena, by wysłuchać konferencji o. Patryka i o. Macieja odnośnie Chrztu Świętego, a także by dowiedzieć się więcej na temat życia św. Wojciecha. Wkrótce potem odbyliśmy rozmowy w mniejszych grupkach, dzięki którym mogliśmy podzielić się swoimi przemyśleniami i sugestiami na temat naszego podejścia do życia.

Smaczny obiad sprawił, że nabraliśmy dużo sił na długi spacer, by przebrnąć przez liczne pola, łąki i lasy. Naszym miejscem docelowym był kamień Św. Wojciecha w Leosi. Tam mieliśmy chwilę na odzyskanie sił i wysłuchanie pouczającej konferencji o. Krzysztofa.

Kolejnym punktem programu była podróż autokarem nad jezioro Stelchno, gdzie czekało na nas wiele atrakcji takie jak: grill, regionalne przekąski, ognisko oraz przepiękny pokaz ogni zorganizowany przez doświadczoną grupę. Całość zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim, a następnie udaliśmy się na noclegi do rodzin.

Poniedziałkowy poranek zaczęliśmy od modlitw, by zawierzyć Panu Bogu cały dzień po czym wysłuchaliśmy konferencji sióstr oblatek, które ujawniły nam rzeczywistość posługi misyjnej.

Następnie wyruszyliśmy na wycieczkę do „Miasta Zakochanych” – Chełmna, po którym oprowadził nas przewodnik. Zwiedziliśmy Park Miniatur Zamków Krzyżackich oraz przeszliśmy się po starówce. Uczestniczyliśmy również we Mszy świętej odprawionej w kościele farnym.

Po powrocie do Laskowic nadszedł czas na Adorację Najświętszego Sakramentu w Domu Misyjnym św. Arnolda Janssena W trakcie uwielbienia był czas na modlitwę i skorzystanie z sakramentu pokuty. Wieczorem odbyła się imprezka z ogromną dawką pozytywnej energii.

Ostatni dzień wyjazdu zaczął się wczesną pobudką, pakowaniem bagaży, pożegnaniem i podziękowaniem rodzinom za gościnę. Następnie nadszedł czas na poranne modlitwy poprowadzone przez nasz oddział. Każdy z chętnych uczestników wyjazdu miał możliwość podzielenia się swoim świadectwem. Były bardzo budujące i pokazały, że nasz wyjazd był bogaty w duchowe owoce. Uczestniczyliśmy w ostatniej wspólnej Eucharystii, zjedliśmy obiad i pożegnaliśmy się ze wszystkimi uczestnikami, którzy wracali do domów.

Jestem ogromnie wdzięczna Panu Bogu za ten wyjazd. Codzienna Msza i integracja pogłębiła naszą relację z Nim i z innymi osobami. Było to wspaniałe doświadczenie i owocny czas.

Marta, Siedlce

(pg/tm/zdj. T. Maniura OMI)

W niedzielę Dobrego Pasterza, która jednocześnie stanowi święto patronalne Wspólnoty Dobrego Pasterza, stowarzyszenie założone przez o. Ryszarda Sierańskiego OMI świętowało 30. lecie istnienia. Eucharystii w oblackiej parafii na katowickiej Koszutce przewodniczył koadiutor archidiecezji katowickiej – abp Adrian Galbas SAC.

30 lat punktu misyjnego Wspólnoty Dobrego Pasterza w Katowicach – świadectwa [wideo]

Podczas Mszy świętej członkowie wspólnoty odnowili swoje przyrzeczenia.

W kazaniu arcybiskup Galbas nawiązał do tytułu niedzieli. Przypomniał, że to Chrystus jest jedynym dobrym pasterzem:

On zna swoją owczarnię, zna każdą z owiec po imieniu, staje na czele owczarni, czyli Kościoła, aby prowadzić go po właściwych ścieżkach nad wody życia wiecznego. Ma nam w tym pomóc wierna modlitwa, stały kontakt ze słowem Bożym, które jest „lampą dla naszych stóp”, jak mówił papież Benedykt XVI, potrzebna jest znajomość nauki Kościoła i stała troska o zdrowe, dobrze ukształtowane sumienie.

Wskazywał, że w naśladowaniu Chrystusa jako dobrego pasterza potrzeba przede wszystkim dobroci:

Nie: „zdolnego pasterza”, albo „inteligentnego pasterza”, albo „przedsiębiorczego pasterza”, tylko pasterza dobrego, czyli takiego, który jest dobry dla każdej swej owcy, niezależnie od jej kondycji.

Zwracając się do Wspólnoty Dobrego Pasterza hierarcha mówił:

Życie we Wspólnocie, dzielenie go z osobami, których sytuacja jest często pozbawiona nadziei, oraz głoszenie im Ewangelii są próbą odpowiedzi na otrzymaną miłość – mówił. – Dziękuję za to, że robicie to stale i systematycznie. Nie potrzeba wam Wigilii, by wyjść do ubogich z zupą. Wystarczy, że jest czwartek. Każdy czwartek. Wieje, leje, czy grzeje, jest Zupa w Kato, wy jesteście. By nakarmić sobą i strawą!

O posłudze tej wspólnoty pisał św. Jan Paweł II

Arcybiskup wyraził również wdzięczność instytucjom samorządowym, pozarządowym, kościelnym i osobom prywatnym, które pomagają Wspólnocie Dobrego Pasterza w realizowaniu ich misji.

Po Mszy świętej odbyła się agapa.

Wspólnota Dobrego Pasterza działa na terenie archidiecezji katowickiej od blisko 30 lat. Powstała z inicjatywy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W grudniu 1993 r. dekretem abp. Damiana Zimonia zaczęła oficjalnie działać jako publiczne stowarzyszenie wiernych Kościoła katolickiego. Działania wspólnoty są nakierowane na ludzi ubogich, bezdomnych oraz uzależnionych. Obecnie duszpasterzem wspólnoty jest o. Andrzej Kordek OMI.

(pg/zdj. WDP)

W kędzierzyńskiej wspólnocie oblackiej odbyło się Regionalne Spotkanie Przyjaciół Misji Oblackich – informuje witryna Prokury Misyjnej.

Po przywitaniu przez miejscowego proboszcza, o. Krzysztofa Jurewicza OMI, o. Mateusz Zys OMI razem z s. Urszulą Wasiak poprowadzili nabożeństwo różańcowe w intencji wszystkich misjonarzy, misjonarek i Przyjaciół Misji. Następnie o godz. 11.00 o. Dariusz Buczek przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej przez o. Mateusza, o. Jerzego Ditricha (Laskowice), o. Wiesława Nazaruka (Lubliniec), o. Krzysztofa Jurewicza i o. Dawida Stefaniszyna, który jest odpowiedzialny za grupę Przyjaciół Misji w Kędzierzynie-Koźlu. W wygłoszonej homilii o. Dariusz podzielił się swoim doświadczeniem wyjazdu na Ukreinę oraz zachęcił wszystkich, żeby nie ustawali w modlitwach za misje i misjonarzy.

Po uroczystościach liturgicznych wszyscy uczestnicy przeszli do salki parafialnej, gdzie mogli się trochę posilić, o co zadbał br. Sławomir Przywecki OMI oraz wspólnota Przyjaciół Misji z Kędzierzyna. Mogli również usłyszeć o misjach oblackich, obejrzeć prezentację o Madagaskarze, o misji sióstr służebniczek w Kamerunie oraz zakupić produkty ze stoiska Prokury Misyjnej. Na zjazd przyjechali również Przyjaciele Misji z Lublińca i z Laskowic. Na spotkaniu pojawili się również członkowie miejscowej wspólnoty oblackiej: o. Piotr Radlak OMI – wikariusz parafii, o. Janusz Milanowski OMI – wieloletni misjonarz w Kamerunie oraz o. Marek Pycka OMI – przełożony wspólnoty oblackiej w Kędzierzynie-Koźlu.

Przyjaciele Misji Oblackich modlą się, spotykają i wspierają materialnie oblatów na misjach. Stowarzyszenie Misyjne Maryi Niepokalanej (MAMI) związane ze Zgromadzeniem Misjonarzy Oblatów MN powstało w początkach XX wieku. W Polsce, ze względu na sytuację polityczną w czasach komunistycznych (zakaz tworzenia związków), przyjęto nazwę: „Przyjaciele Misji Oblackich”, która pozostała do dziś. Jest to ruch zrzeszający obecnie kilkadziesiąt tysięcy osób w Polsce. Są wśród nich ludzie w różnym wieku: starsi, młodzież, dzieci, kapłani i siostry zakonne.

Aby zostać Przyjacielem Misji Oblackich – KLIKNIJ

(misjeoblaci.pl)