Kodeń: Rekolekcje przed święceniami diakonatu
W kodeńskim sanktuarium maryjnym rekolekcje przed święceniami diakonatu przeżywają alumni diecezji siedleckiej. Skupienie dla kandydatów do diakonatu prowadzi ks. Maciej Majek – ojciec duchowny seminarium duchownego diecezji siedleckiej.
(pg/zdj. Diecezja Siedlecka)
Kult Serca Jezusa w Belgii - Narodowa bazylika i oblaci
W duchowość oblacką wpisane jest szczególne nabożeństwo do Serca Jezusowego. W tradycji Zgromadzenia nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca stanowiło część modlitw wspólnotowych. W 1873 roku Kapituła Generalna postanowiła uroczystym aktem ofiarować rodzinę zakonną Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Do dzisiaj, ułożony wtedy tekst, odmawiany jest na zakończenie rocznych rekolekcji oblackich. I chociaż w modlitwach Zgromadzenia nie ma szczególnie wyodrębnionego kultu Najświętszego Serca, jest on powiązany z duchowością „oblacji” synów św. Eugeniusza.
Będę łączył me słabe uwielbienia z uwielbieniami Najświętszego Serca Jezusa i Maryi, Aniołów i Świętych… Z szacunkiem będę całował swój krzyż w miejscu Rany Serca – pisał św. Eugeniusz.
W Zgromadzeniu zachowała się tradycja dziękczynienia po Mszy świętej, podczas którego oblaci trzymają w dłoniach swój krzyż misyjny, kontemplując nieskończoną miłość Boga.
Wrażliwość Serca Jezusa przejawia się również poprzez posługę sakramentu pokuty i pojednania. Począwszy od Założyciela, który w czasach głębokiego jansenizmu (ruch ten wprowadzał rygoryzm w dopuszczaniu do sakramentów ze względu na niegodność człowieka), kierował się do więźniów w Aix właśnie z posługą sakramentalną. Taka wrażliwość dyktowana jest duchem reguły oblackiej w prowadzeniu misji parafialnych i sprawowaniu sakramentu pokuty.
Nie bez znaczenia jest fakt, że to właśnie oblaci stali się pierwszymi duszpasterzami bazyliki Sacré-Cœur na paryskim Montmartre, gdzie do dnia dzisiejszego trwa nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu. Jej budowniczym był oblat – arcybiskup Paryża, kard. Joseph Hippolyte Guibert OMI.
Kult Serca Jezusa we Francji – Paryż, Sacré-Cœur i oblaci
Narodowe sanktuarium Belgów
Inicjatywa budowy panteonu narodowego Belgii zrodziła się w myśli Leopolda II. Początkowo monarcha z dynastii Koburgów planował wyjątkowo laickie budowle, jednak wskutek sprzeciwu katolickiej burżuazji, wracając w 1902 roku z Paryża, zachwycił się bazyliką Najświętszego Serca na Montmartre. Pod budowę nowej świątyni przeznaczył wzgórze Koekelberg. W zamyśle monarchy miejsce miało stanowić sanktuarium podobne do tego w stolicy Francji. Organizację i propagowanie kultu powierzono Misjonarzom Oblatom Maryi Niepokalanej.
Kamień węgielny pod budowę świątyni król Belgów symbolicznie położył 12 października 1905 roku – obchodzono wtedy w Belgii 75. rocznicę odzyskania niepodległości.
Wszystko zorganizowano na kształt duszpasterstwa w paryskim Sacré-Cœur. Powstał silny dom misjonarski, a oblaci rozpoczęli działalność kaznodziejską, która obejmowała tereny nie tylko samej Belgii, ale również docierała na tereny francuskie. Wielkim wydarzeniem dla lokalnej wspólnoty była wizyta superiora generalnego – abp. Augustina Dontenwilla OMI. Wzrost kultu Serca Jezusowego najbardziej wybrzmiał po zakończeniu I wojny światowej, kiedy na terenie całej Belgii propagowali akt oddania po francusku i flamandzku 29 czerwca 1919 roku. Niestety niedługo potem arcybiskup Mechelen – kard. Désiré-Joseph Mercier poprosił superiora generalnego, aby oblaci opuścili kościół na Koekelbergu, przekazując duszpasterstwo księżom diecezjalnym.
To było dla nas załamaniem – mówi prowincjał w raporcie na kapitule w 1920 roku i dodał: konieczność ze względów politycznych.
Do dnia dzisiejszego niemym świadkiem obecności misjonarzy oblatów w narodowym sanktuarium Belgów jest witraż w starym, prowizorycznym kościele z monogramem OMI.
(pg)
Komentarz do Ewangelii dnia
Wystawiony na kolejną próbę przez nasłanych ludzi, Pan Jezus wychodzi z tej próby zwycięsko. Krótka odpowiedź Pana Jezusa stała się swego rodzaju normą regulującą katolicką naukę społeczną. Człowiek ma obowiązki względem Boga i społeczności, w której żyje. Nie możemy jako uczniowie i dziedzice Bożego Królestwa, zwalniać się z obowiązków wobec państwa, jeśli nie godzą one w system wartości naszej wiary. Jesteśmy zobowiązani jako uczniowie Chrystusa dawać dobre świadectwo. Na koniec niech wybrzmią jeszcze słowa św. Piotra, w kontekście relacji z światem. Oto i dla nas wskazanie: „Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, czcijcie króla”(1 P 2,17)!
Siedlce: Konferencja prasowa
We wtorek 6 czerwca o godzinie 11.00 w sali wielofunkcyjnej Katolickiego Liceum im. św. Rodziny w Siedlcach przy ul. bp. Ignacego Świrskiego 12 odbędzie się konferencja prasowa dotycząca tegorocznych uroczystości jubileuszowych w sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej. Gospodarzem brefingu prasowego będzie Dyrektor Biura Prasowego Diecezji Siedleckiej i Rzecznik Prasowy Kurii Diecezjalnej w Siedlcach - ks. kan. mgr lic. Jacek Wł. Świątek. W konferencji udział weźmie także Koordynator Medialny Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej - o. mgr lic. Paweł Gomulak OMI. Zaproszenie do mediów wysłało Biuro Prasowe Diecezji Siedleckiej.
Sanktuarium maryjne w Kodniu obchodzi 300. rocznicę papieskiej koronacji wizerunku Maryi. W historii Polski to trzecie takie wydarzenie, w obecnych granicach Polski to druga taka koronacja po Jasnej Górze w 1717 roku. Uroczystości w Kodniu odbyły się 15 sierpnia 1723 roku.
Główne obchody jubileuszowe w Kodniu zaplanowano na 13-15 sierpnia 2023 roku z udziałem legata Ojca Świętego Franciszka oraz prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Podczas konferencji w Siedlcach zostanie zaprezentowany plan uroczystości, informacje porządkowe oraz zasady akredytacji dziennikarskiej.
(pg)
Niemcy: 318. raz pielgrzymują do sanktuarium Krwi Chrystusa
W 1682 roku mieszkańcy Küllstedt w Eichsfeld złożyli ślub dziękczynnej pielgrzymki za ocalenie od zarazy do sanktuarium Krwi Chrystusa w Walldürn. Tradycja trwa do dnia dzisiejszego, gromadząc tłumy wiernych diecezji Fulda. Od 30 lat pielgrzymom towarzyszą misjonarze oblaci z Prowincji Środkowoeuropejskiej, służąc rozmową i sprawując sakrament pokuty i pojednania. W tym roku do Walldürn wybrali się dwaj zakonnicy: o. André Kulla OMI – Diecezjalny Duszpasterz Młodzieży Diecezja Fulda i Koordynator Oblackiego Duszpasterstwa Młodzieży w Niemczech, oraz br. Rajmund Witzel OMI z Mainz, gdzie jest częścią oblackiego zespołu odpowiedzialnego za komunikację i media w Prowincji Środkowoeuropejskiej.
318. Pielgrzymka Diecezji Fulda do sanktuarium Krwi Chrystusa w Walldürn rozpoczęła się 3 czerwca Eucharystią w katedrze pod przewodnictwem biskupa pomocniczego diecezji – Karlheinza Dietza. Każdego dnia pątnicy mają do pokonania około 30 kilometrów. Do Walldürn dotrą 7 czerwca.
(pg/B. Cytrycki OMI/zdj. Prowincja Środkowoeuropejska)
Hongkong: Kłopoty oblackiej szkoły podstawowej
W systemie edukacyjnym Hongkongu wrze. Po wprowadzeniu minimalnego limitu naboru do pierwszych klas, przed groźbą utraty finansowania edukacji z pieniędzy publicznych stanęło pięć szkół podstawowych w ponad siedmiomilionowej metropolii. Jedną z nich jest prowadzona przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej szkoła podstawowa Po Yan w Wong Tai Sin. Do pierwszej klasy zgłosiło się 15 uczniów - Biuro Edukacji ustaliło limit na poziomie 16 uczniów na pierwszy rok edukacji. Instytucja państwowa odrzuciła możliwość rewizji w przypadku oblackiej placówki, nie pomogły też protesty rodziców i absolwentów placówki.
W zeszłym miesiącu rodzice i uczniowie trzymali transparenty z napisem: „Po Yan jest moim domem”, czekając na ministra edukacji Choi. Niestety Biuro Edukacji w przypadku katolickiej szkoły nie zmieniło decyzji. Cztery pozostałe placówki ocalały - władze pozwoliły im, albo na prowadzenie prywatnych klas Primary One, albo na połączenie z innymi szkołami. Szkoła katolicka wciąż walczy o swoją tożsamość, po blisko 60 letniej historii grozi jej całkowite zamknięcie w 2026 roku.
W ostatnich latach wiele osób opuszcza Hongkong. Mieszkańcy miasta mają też mniej dzieci. Oba trendy wpłynęły na ogólną liczbę uczniów w Hongkongu. W bieżącym roku o miejsce w szkole podstawowej ubiegało się zaledwie 43 755 uczniów. Liczba ta spadła o 10 procent z 48 080 uczniów w zeszłym roku.
Hongkong: Pracował w oblackiej szkole - postanowił zostać oblatem
Hongkong: Oblacka młodzież z pomocą ubogim [zdjęcia]
Oblacka szkoła podstawowa Po Yan na Kowloon została założona w 1965 roku. Kształci i wychowuje uczniów w wartościach katolickich. Motto szkoły brzmi: "Kochać Boga i kochać drugiego człowieka". Oprócz wymaganej programem nauczania edukacji, prowadzi wiele zajęć pozalekcyjnych, w tym kształtuje w najmłodszych idee wolontariatu w duchu charyzmatu oblackiego.
(pg)
Poznań: Festyn parafialno-misyjny
W niedzielę 4 czerwca w oblackiej parafii pw. Chrystusa Króla w Poznaniu odbył się festyn parafialno-misyjny. Przed kościołem przy ulicy Ostatniej stanęła scena muzyczna, a dla uczestników przygotowano wiele atrakcji. Festyn połączony był ze spotkaniem Przyjaciół Misji Oblackich oraz osób zaangażowanych w oblacki projekt adopcji misyjnej. Z Przyjaciółmi Misji spotkał się o. Alojzy Chrószcz OMI, misjonarz w Kamerunie, natomiast o sytuacji szkół i uczniów objętych adopcją misyjną opowiedziała koordynatorka projektu – Anna Miszka.
(pg/zdj. Prokura Misyjna)
Święty Krzyż: Odpust Trójcy Świętej
Uroczystość Trójcy Świętej jest na Świętym Krzyżu niedzielą odpustową, gdyż właśnie pod takim wezwaniem wzniesiona jest świętokrzyska bazylika. W tym roku odpustową sumę uświetnił wikariusz generalny o. dr Antoni Bohm OMI z domu generalnego w Rzymie, który przewodniczył Eucharystii i wygłosił okolicznościową homilię. Towarzyszył mu prawie pięćdziesięcioosobowy zespół śpiewaczy z Rabki. Śpiewający i grający w góralskich strojach ludowych artyści dali krótki koncert po sumie jak i przed Mszą o godz. 15.00.
Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium narodowe. Znajdują się tutaj relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Pierwszymi gospodarzami byli tutaj benedyktyni, od 1936 roku sanktuarium opiekują się Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. W 2017 roku zespół klasztorny został ustanowiony Pomnikiem Historii.
(kj)
Obra: Rekolekcje katechistów archidiecezji poznańskiej
Katechiści archidiecezji poznańskiej przeżywali rekolekcje w Domu Rekolekcyjnym Alma Mater w Obrze. Odbywały się one w ramach Szkoły Katechistów koordynowanej przez Wydział Przekazu Wiary, Nauczania i Wychowania Katolickiego Kurii Metropolitarnej w Poznaniu. Przewodnikiem duchowym rekolekcji był ks. prof. Jacek Hadryś. Celem działania Szkoły Katechistów jest przygotowanie osób świeckich do prowadzenia katechezy parafialnej dla dorosłych.
Katechiści mieli okazję uczestniczyć w konferencjach, dzieleniu się Bożym słowem. Nie zabrakło czasu na wspólną modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu, przygotowania do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystię – wyjaśnia o. Michał Tomczak OMI, dyrektor Domu Rekolekcyjnego Alma Mater w Obrze. – Całe otoczenie Domu Rekolekcyjnego Alma Mater sprzyjało także wypoczynkowi, wspólnej rekreacji. Specjalnie przygotowane zajęcia dla dzieci pod okiem wychowawców, pozwoliły ich rodzicom na swobodne uczestnictwo w czasie dni skupienia. Dzieci miały okazję wziąć udział m.in. w zajęciach plastycznych, których owocem były prześlicznie wykonane kwiaty oraz kolorowe flakoniki, które następnie zostały wręczone rodzicom podczas rekolekcji.
(pg/zdj. M. Tomczak OMI)
Komentarz do Ewangelii dnia
Bóg jest bardziej miłosierny niż sądzimy. Ewangelia z dnia zwraca uwagę na przedziwny paralelizm, jaki występuje pomiędzy postępowaniem rolników a właściciela winnicy. Z jednej strony widzimy, że rolnicy uparcie odrzucają prośby właściciela winnicy, a z drugiej strony on niezmiennie ponawia swoją propozycję. Im bardziej rolnicy są skrajni w swojej przewrotności i odmowie, tym bardziej właściciel winnicy jest zapamiętały w swojej cierpliwości. Niewątpliwie w tej sytuacji trudno jest zrozumieć zachowanie rolników, ale przecież dużo trudniej pojąć postępowanie właściciela winnicy. Większa zachłanność rolników skutkuje większą ufnością właściciela winnicy. To niezwykły paradoks Bożego Miłosierdzia – Bóg jest stale wierny, ufny i pełen nadziei, że człowiek się opamięta, pomimo totalnego zagubienia i rozproszenia. Nie ma takiego problemu, którego Bóg nie mógłby rozwiązać. Trzeba nam uzbrojenia się w cierpliwość i trwać w nadziei, że to co jest złe, zostanie wyeliminowane i dobro ostatecznie zatriumfuje.