EUGENIUSZ CHWALI BRUNONA GUIGUESA I JEGO WSPÓLNOTĘ ZA ICH ZACHOWANIE I DOBRĄ POSŁUGĘ.

Zaledwie kilka miesięcy po rozpoczęciu posługi w sanktuarium, oblaci, dzięki wzrostowi liczby pielgrzymów i głębszej pobożności, mogli zobaczyć jej owoce.

Wielbię Boga, jak ojciec, za łaski, jakimi obdarzył dom w Osier. Z jeszcze większym zadowoleniem dowiedziałem się od ojca, że poboż­ność w sanktuarium wzrasta i doskonali się.

Zatem Eugeniusz ukazuje przyczyny takiego stany rzeczy: jakość życia zakonnego i świadectwo, jakie dają misjonarze. To wynik ich regularności wierności Regule życia, które zapewnia wypełnienie powołania, do którego wezwał ich Pan.

To wielka rekompensata, jaką dobry Bóg daje ojcu za jego gorliwość i oddanie. Wewnętrzna systema­tyczność i wierność Regule zapewniły ojcu tę łaskę, którą ojciec tak ceni. Niech ojciec dalej tak niezmordowanie postępuje…

List do ojca Bruno Guiguesa, 09.10.1834, w: EO I, t. VIII, nr 489.

W kolejnym dniu Eugeniusz znów do niego pisze, aby mu wyrazić swoją radość i zadowolenie:

Podziwiam wszystko, o czym mi ojciec mówi. Niech ojciec dzię­kuje za to Bogu i Matce Bożej, a także nadal będzie godny tej wszech­mocnej opieki, wiodąc przykładne życie, które daleko rozpowszechni wspaniałą woń Jezusa Chrystusa i udowodni otwarcie, że istnieją jeszcze ludzie, którzy pośród demoralizacji, jaka dotknęła nawet kler, potrafili zro­zumieć drogi Boskiego Mistrza i wiernie pójść śladem Jego rad.