#sharePost (13 marca) – Tajemnica serca człowieka

Tajemnica serca człowieka jest doskonale znana Bogu. On je stworzył i wciąż pielęgnuje swymi łaskami. W postawie faryzeusza i celnika, bohaterów dzisiejszej Ewangelii, widoczna jest postawa serca.

Serce faryzeusza, choć prowadzi Go do świątyni, to jednak jest zamknięte na ufność Bogu i modlitwa, którą zanosi, nie jest wołaniem do Boga o udoskonalenie serca otwartością, pokorą, dobrocią i szlachetnością. Raczej jest zamykaniem serca na te wartości jakże ważne, zamykaniem przez przedziwną sztabę, jaką jest pycha. Pycha niszczy człowieka, sprawia, że jest zamknięte na Boga i człowieka. Modlitwa zaś pyszałka raczej oddala od Boga, niż przybliża.

Postawa serca drugiego bohatera, celnika, jest  postawą uniżenia i zawierzenia Bogu, jest prośbą  o dar przebaczenia, który kształtuje serce i uzdalnia je do pielęgnowania pokory, szlachetności, i dobroci. Wielki post to czas modlitwy i głębokiej rozmowy serca z Bogiem, to czas codziennej prośby zanoszonej do Niego, by leczył nasze serca łaską przebaczenia i uszlachetniał je ludzką dobrocią, szlachetnością, a nade wszystko uposażał pokorą, która jest drogą do spotkania z Bogiem.

Niech moja i twoja wielkopostna modlitwa skłania do wypełnienia słów pewnego ojca modlitwy: „Jeśli się chcesz szczerze i święcie rozmówić ze swoim Bogiem, to pozostaw wszystko inne poza sobą, a pozostań na modlitwie tylko ty i twój Bóg. On zna wszystkie twoje sprawy, wie, jak one się przedstawiają, nie musisz Mu ich przypominać. Ty tylko chciej za wszelką cenę z Nim się zjednoczyć. A zachętą do tego niech będzie pewien rzeczywisty obraz: Gdy modlisz się żarliwie i pokornie, twoje serce i serce Boga staja się jak dwa kawałki wosku, które stapiają się ze sobą, tworząc niegasnący płomień świętości”.

Daniel Biedniak OMI – misjonarz ludowy (rekolekcjonista) z klasztoru w Poznaniu.

(pg)