Katowice: peregrynacja Matki Bożej Kodeńskiej
Ikona nawiedzenia Matki Bożej Kodeńskiej przybyła na Koszutkę 13 maja – w pierwszym miesiącu, w którym wspominamy objawienia w Fatimie. Maryję przywitały dzieci pierwszokomunijne wraz z parafianami, domownikami komunitetu katowickiego – w uroczystej procesji obraz został wniesiony do świątyni. Mszy świętej na rozpoczęcie peregrynacji przewodniczył superior domu zakonnego na Koszutce – o. Krzysztof Czepirski OMI. Kustoszem wizerunku był o. Marcin Szwarc OMI z Kodnia.
(zdj. Piotr Czypionka)
Wieczorem odśpiewano akatyst ku czci Bogurodzicy oraz celebrowano dzień fatimski. Drugi dzień nawiedzenia dawał okazję modlitwy liturgicznej i indywidualnej różnym stanom i grupom parafialnym. Wierni mogli przyjąć szkaplerz oblacki, który włącza ich w dobra duchowe Zgromadzenia. Obraz Matki Bożej gościł również we wspólnocie oblackiej.
(zdj. R. Grabka OMI)
(pg)
Niniwa: Akcja Ratunkowa - 12 Gwiazd
O co chodzi?
Europa – nasz dom. Niszczony. Dewastowany. Obdarty z wartości. Gdzie depcze się ludzką godność i morduje najbardziej bezbronnych w imię wolności człowieka. Gdzie brakuje Boga. Rusza Akcja Ratunkowa! Zostań Ratownikiem. Ofiaruj swój wysiłek lub modlitwę w intencji o nawrócenie Europy. Za każdy pokonany kilometr chcemy 1 raz pomodlić się modlitwą „Zdrowaś Mario”.
Pokonuj kilometry
Rower, bieganie, nordic walking, kajak – każdy sposób wymagający wysiłku jest dobry. Ratownikami Kilometrowymi mogą zostać wszyscy aktywnie spędzający czas wolny. Przebyte kilometry mierzymy za pomocą aplikacji Endomondo. Wystarczy dołączyć do wyzwania i rejestrować swoją aktywność. Trzonem grupy jest NINIWA Team. Jeżeli jedziesz na wyprawę i nie chcesz martwić się o dodawanie kilometrów za całą grupę, napisz do nas na info@niniwateam.pl.
Dotychczas pokonany dystans: 42 954 km
Módl się
Ratownikami Modlitewnymi mogą zostać wszyscy, którzy modlitwą włączą się do akcji. Dodatkowo stale modlą się w naszej intencji modlą się siostry Karmelitanki z Kodnia nad Bugiem. Żeby dodać swoją modlitwę, należy pomodlić się a następnie wypełnić formularz powyżej. Modlimy się modlitwą „Zdrowaś Maryjo”. Jeżeli modlisz się całą wspólnotą, napisz do nas na info@niniwateam.pl
Modlitw „Zdrowaś Maryjo”: 3 282
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami akcji i dołączenia do modlitwy za Europę: akcjaratunkowa.pl
(pg/Niniwa)
Warszawa: Prowincjał na zebraniu plenarnym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich
Prowincjał Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej – o. Paweł Zając OMI, uczestniczył w 142. zebraniu plenarnym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce, jakie odbywało się w Warszawie w dniach 14-15.05.2019 roku.
Pierwszego dnia obrady rozpoczęły się wspólną modlitwą jutrzni w kaplicy Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski. Towarzyszyła jej medytacja: „Bł. Michał Giedroyć, Kanonik Regularny od Pokuty”, którą poprowadził o. Robert Wawrzeniecki OMI. Po przejściu do sali obrad, o. prof. Dariusz Borek OCarm przedstawił przełożonym zagadnienie: „Nowe dokumenty papieskie dotyczące posługi przełożonych wyższych”, wskazując na ich praktyczne zastosowania w prawie i codziennym życiu wspólnot życia konsekrowanego.
Następnie ojciec Janusz Sok CSsR, przewodniczący KWPZM, powitał ponad 70. przełożonych wyższych, zebranych w auli spotkań. Przedstawił także nowo mianowanych przełożonych, którzy rozpoczynają swoją posługę. Sekretarz Generalny KWPZM przedłożył bieżące informacje, dotyczące nie tylko sekretariatu, ale też kwestii związanych z najnowszymi publikacjami ważnymi dla życia konsekrowanego i dyrektywy RODO.
Głównym tematem spotkania w Warszawie były słowa: „Jak współczesnemu człowiekowi mówić o Bogu?”. W ten temat wpisali się prelegenci z następującymi wystąpieniami: „Przepowiadanie słowa Bożego w czasach zamętu” (o. prof. Jacek Salij OP), „Współczesne kaznodziejstwo widziane oczami dziennikarza” (red. Robert Mazurek), „Bóg w naszej mowie. Rozważania lingwisty” (prof. Viara Maldjieva), „Rola słowa Bożego w homilii” (Przewodniczący KEP – abp Stanisław Gądecki) oraz „O języku i sposobie przygotowania homilii” (abp Grzegorz Ryś).
Uzupełnieniem były pytania, dopowiedzenia i refleksje po każdym z wykładów. Całość dnia zakończyła Eucharystia z Nieszporami, pod przewodnictwem i z homilią abp. Grzegorza Rysia. Oczywiście w czasie przerw kawowych i obiadu była możliwość na osobiste spotkania i wymianę doświadczeń, szczególnie związanych z tematem sesji.
Drugi dzień obrad rozpoczął się w kaplicy modlitwą jutrzni z medytacją: „Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny” (o. Luca Bovio, sekretarz Papieskiej Unii Misyjnej w Polsce). Następnie została zaprezentowana inicjatywa „Szkoła duszpasterzy młodzieży” (ks. prof. Krzysztof Pawlina). Ważnym elementem było wystąpienie bpa Jacka Kicińskiego CMF – przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Zwieńczeniem była prezentacja posługi w watykańskiej Kongregacji IŻKiSŻA” (ks. Piotr Burek CSMA).
Po przerwie kawowej zaprezentowane zostały informacje bieżące z sekretariatu KWPZM (o. Kazimierz Malinowski OFMConv, sekretarz generalny), informacje ekonomskie (ks. Piotr Ciepłak MS, ekonom), relacja ze spotkania delegatów KWPZM z Konsultą (o. Robert Wawrzeniecki OMI, sekretarz wykonawczy). Był także czas na wolne wnioski i zaproszenia. Całość spotkania zwieńczyła Eucharystia pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego w Polsce – abpa Salvatore Pennacchio, w czasie której przekazał życzenia od papieża Franciszka dla męskich wspólnot konsekrowanych w Polsce. Spotkanie zakończyło się obiadem.
(R. Wawrzeniecki OMI)
Iława tematem programu "Zakochaj się w Polsce"
Telewizyjna "Jedynka" wyemitowała odcinek programu "Zakochaj się w Polsce", który poświęciła Iławie. Pośród wielu zabytków i ciekawostek, znalazły się w nim informacje o gotyckim kościele Przemienienia Pańskiego, którym opiekują się Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, czy o pamiątkowym dębie - upamiętniającym wojnę prusko-francuską z końca XIX wieku.
(pg)
Warszawa: Ważne spotkanie delegatów Konferencji Wyższych Przełożonych Zgromadzeń Męskich w Polsce
W ramach statutowych działań Sekretariatu Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce (KWPZM), w siedzibie Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski, 13 maja odbyło się cykliczne spotkanie delegatów ds. zakonów męskich KWPZM w diecezjach polskich z Konsultą KWPZM. Uczestniczyło w nim 28 delegatów oraz delegat Biskupa Polowego, którzy spotkali się na wspólnej modlitwie oraz wzajemnej wymianie doświadczeń, związanych z animowaniem wspólnego zaangażowania męskich zgromadzeń zakonnych na poziomie Kościołów partykularnych.
Spotkanie rozpoczęło się od powitania i wystąpienia o. Janusza Soka CSsR - przewodniczącego KWPZM. Następnie o. Kazimierz Malinowski OFMConv - sekretarz generalny KWPZM - wygłosił wykład tematyczny nt. „Kościół jako Communio wg Mutuae Relationes”. Później nastąpiły krótkie wprowadzenia do dyskusji przygotowane m.in. przez: o. Jana Maciejowskiego OFMConv - przewodniczącego Komisji ds. Struktur Regionalnych: „Sugestie Konsulty KWPZM dla delegatów KWPZM w diecezjach na kadencję 2019-2021”; o. Roberta Wawrzenieckiego OMI - sekretarza wykonawczego KWPZM: „Wnioski płynące ze sprawozdań delegatów w kontekście priorytetów na lata 2019-2021: co się udaje zrobić a czego nie udaje się zrobić?”; o. Piotra Cubera OFMConv - delegata KWPZM i Wikariusza Biskupiego ds. IŻKiSŻA, Diecezji Bielsko-Żywieckiej: „Jak zorganizować udane spotkania roczne z biskupem diecezjalnym w ramach posługi delegatów i zaangażować w nie przełożonych męskich wspólnot życia konsekrowanego?”; ks. Jarosława Staszewskiego SChr - delegata KWPZM, Dyrektora Wydziału Życia Konsekrowanego, Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej: „Jak pomóc małym męskim wspólnotom zakonnym w ich formacji ustawicznej?” oraz o. Błażeja Kurowskiego OFM - delegata KWPZM i Wikariusza Biskupiego ds. Życia Konsekrowanego Diecezji Opolskiej: „Jak dopingować i mobilizować braci z naszych wspólnot zakonnych do aktywnego zaangażowania się we wspólne inicjatywy na poziomie diecezjalnym i międzydiecezjalnym?”.
Po przerwie nastąpiła dyskusja, wymiana doświadczeń i przedstawienie propozycji dla Konsulty KWPZM, by przekazać zebrane wnioski wyższym przełożonym zakonów męskich w Polsce na spotkaniu plenarnym. Delegaci zakończyli spotkanie wspólną modlitwą. Jutro w tym samym miejscu rozpocznie się 142. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich nt. „Jak współczesnemu człowiekowi mówić o Bogu?”.
(episkopat.pl)
Gorzów Wielkopolski: Modlitwa za miasto
W dniach 12-13 maja br. mieszkańcy Gorzowa Wielkopolskiego trwali na „Modlitwie za Miasto”.
Pomysłodawcą wydarzenia było Stowarzyszenie im. św. Eugeniusza de Mazenoda. Inicjatywa zrodziła się w 2017 roku, kiedy obchodzono jubileusz 760-lecia Gorzowa. Wierni zgromadzili się w kościele pw. św. Józefa, by przez 760 minut czytać Pismo Święte. Do wspólnego czuwania zaproszono nie tylko parafian, ale też przedstawicieli władz miasta, lokalnych mediów i organizacji pozarządowych. W wydarzenie zaangażowały się, podobnie jak w poprzednich latach, Radio Plus Gorzów oraz inne gorzowskie parafie.
Tegoroczna edycja „Modlitwy za Miasto” rozpoczęła się o godzinie 15.00 Koronką do Bożego Miłosierdzia. Po niej kontynuowano czytanie Pisma Świętego od fragmentu, na którym zakończyło się ubiegłoroczne czuwanie. W niedzielne popołudnie Słowo Boże słyszalne było nie tylko w kościele, ale również na antenie radia, które nagrało wersety w wykonaniu trzech reprezentantów stowarzyszenia. W poniedziałek gorzowianie ponownie zgromadzili się na Koronce do Bożego Miłosierdzia. Natomiast wieczorem odbyły się uroczystości przygotowane przez ojców kapucynów: procesja fatimska i Eucharystia z zawierzeniem Gorzowa Niepokalanemu Sercu Maryi.
Inicjatywa „Modlitwy za Miasto” jest odpowiedzią na testament świętego Eugeniusza de Mazenoda, zawarty w słowach: Zachowujcie między sobą miłość, miłość, miłość, a na zewnątrz gorliwość o zbawienie dusz. Członkowie Stowarzyszenia pragną modlitwą budować jedność wśród mieszkańców miasta: wspólnie przepraszać, dziękować, prosić w tych wszystkich sprawach, z którymi codziennie borykają się gorzowianie.
(pg/Gorzów OMI)
Ojciec Robert na detektywistycznym szlaku: oblaci i sanktuarium Notre Dame du Laus
Wielu zapewne zapyta o sanktuarium i postawi pytanie: co to za miejsce? Znajduje się ono niedaleko bardziej znanego dziś sanktuarium w La Salette. Zjawienie Maryi, która objawiła się Benoîte Rencurel, a także objawienie św. Maurycego i mistyczne wizje Chrystusa Ukrzyżowanego – miały tam miejsce w XVII wieku i trwały 54. lata (1664-1718). Sławny francuski myśliciel, Jan Guitton (1901-1999), znający sanktuarium, tak napisał o widzącej i przekazanym w Laus przesłaniu, że jest: „jedną z najbardziej ukrytych najmocniejszych sił w historii Europy”. Sama widząca wiele wycierpiała od skażonych jansenizmem księży. Ostatecznie objawienie to zostało uznane za nadprzyrodzone w 2018 roku, a w rok później ogłoszono dekret o heroiczności cnót widzącej.
Notre Dame du Laus to pierwsze sanktuarium maryjne w historii, które objęli duszpasterską posługą oblaci – wtedy jeszcze znani jako Misjonarzy Prowansji. Rozpoczęli tu posługę zaledwie w 2,5 roku od powstania zgromadzenia. Stało się to na prośbę miejscowego biskupa, którym był Franciszek Melchior Karol Bienvenu de Miollis (1753-1838), zarządzający diecezjami Digne i Gap. Św. Eugeniusz określał go mianem „świętego biskupa”. Miollis powierzył sanktuarium zgromadzeniu, jak wskazywano w umowie, na 29 lat. Prosił też oblatów, aby w obu jego diecezjach głosili misje parafialne dla odnowienia wiary w porewolucyjnej Francji.
Przyjęcie przez zgromadzenia tego szczególnego miejsca odbyło się zatem jeszcze za życia Założyciela i przy aktywnym udziale o. Franciszka Tempiera OMI. Oblaci duszpasterzowali w nim jednak jedynie przez 23 lata, od 1818 do 1842 roku, co dało zresztą początek dla posługi oblatów Mari Niepokalanej w sanktuariach maryjnych. Za życia Założyciela we Francji funkcjonowało dziewięć miejsc poświęconych czci Matki Bożej – stąd wielkim wyróżnieniem było objęcie posługą jednego z nich przez duchowych synów św. Eugeniusza.
Wspólnota w Notre Dame du Laus przeważnie liczyła trzech oblatów, a propozycja objęcia tego miejsca dała zgromadzeniu impuls do wyjścia poza diecezję Marsylii. Wymagało to jednak zgody wszystkich członków należących do powstającego dopiero zgromadzenia. W związku z zaproszeniem, skierowanym do zgromadzenia przez biskupa, wszyscy odpowiedzieli pozytywnie, a owoce tej pierwszej odważnej decyzji młodego zgromadzenia widać w naszej historii do dziś. Warto też wspomnieć, że w latach 1818-1842 oblaci z Laus wygłosili 130 misji w diecezji Gap i Digne.
Często w tym sanktuarium, kiedy było pod oblacką opieką, przebywali nowicjusze i klerycy oblaccy, gdyż był tu także dom formacyjny, zwłaszcza postulatu i nowicjatu. Tu zrodziła się m.in., trwająca dość długo w zgromadzeniu, tradycja odmawiania każdego dnia po komplecie wezwania: „Cała piękna jesteś, o Maryjo” ku czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Intensywna praca oblatów w tym miejscu sprawiła, że w ciągu 13 lat od chwili ich przybycia (1818-1831) sanktuarium to stało się prężnym ośrodkiem życia duchowego i odnowy porewolucyjnej Francji.
Wśród znanych oblatów, którzy pełnili funkcję rektora sanktuarium, superiora tego domu i mistrza nowicjatu (1829-1834), był m.in. późniejszy arcybiskup Paryża i kardynał – o. Józef Hipolit Guibert OMI (1802-1886), znany przede wszystkim z budowy górującej nad miastem na wzgórzu Montmarte bazyliki Sacré Coeur, konsekrowania kościoła w Lourdes w 1877 roku oraz konsekracji kościoła i koronacji w 1879 roku Matki Bożej z La Salette – na ostatnie wydarzenie został wyznaczony przez papieża Leona XIII jako jego osobisty legat.
Szczególnym rysem maryjnego duszpasterstwa oblackiego w Notre Dame du Laus była posługa miłosierdzia i nawrócenia wobec ludzi tam przybywających, zgodnie z posłannictwem zgromadzenia. Zresztą z tego powodu zrodził się konflikt z ówczesnym biskupem Gap, zakończony wyrzuceniem oblatów z tego sanktuarium, bo oblaci szli za wskazaniami św. Alfonsa Marii Ligouriego, a nie jansenistycznego, bezdusznego rygoryzmu religijnego, jaki panował w ówczesnej Francji, z czym m.in. miał ogromny problem św. Eugeniusz w początkach swojej kapłańskiej posługi, gdy np. duszpasterzował wśród więźniów, których spowiadał, rozgrzeszał i niósł im pociechę duchową.
Jak zaznaczał sam biskup Franciszek Antoni Arbaud (1768-1836) – jansenista (prąd ten głosił m.in. rzadkie przyjmowanie Eucharystii, bo człowiek nie jest jej godny oraz nakazywał nakładanie ciężkich pokut grzesznikom przystępującym do spowiedzi), rygorysta i gallikanin (prąd ten postulował m.in. uniezależnienie Kościoła we Francji od władzy papieża, stworzenia wręcz Kościoła narodowego i był popierany przez jansenistów), powodem pozbycia się oblatów z tego miejsca była jego zdaniem zbytnia pobłażliwość dla grzeszników w konfesjonale. Potwierdzili też to później jego następcy na stolicy biskupiej: biskup Mikołaj Augustyn de la Croix d’Azolette (1779-1861) i Ludwik Rossat (1789-1866) – podzielający takie same poglądy jansenistyczne i gallikańskie.
A przecież w tej posłudze sanktuaryjnej, jak i głoszonych misjach parafialnych, była to najzwyczajniej oblacka troska o grzeszników, którzy podejmowali drogę nawrócenia i pokuty. Troska o ubogich, którym trzeba było podać rękę, by wrócili do wspólnoty Kościoła, a nie ich z tej wspólnoty wypychać. Widać wyraźnie, jak podejście św. Eugeniusza – bezwzględnie wiernego papieżowi – oraz miłosierne podejście do grzeszników, nie w smak było wielu jemu współczesnym, także i niektórym biskupom we Francji.
Biskup Rossat na początku swojego urzędowania, nie zważając na wcześniejsze umowy oraz protesty oblatów i św. Eugeniusza, w 1841 roku mianował nowego kapłana do sanktuarium jako kustosza a oblatom odebrał jurysdykcję posługi sakramentalnej, zwłaszcza spowiedzi, w swojej diecezji. W tej sytuacji św. Eugeniusz, dla dobra Kościoła i by nie powodować zgorszenia wiernych, nie dochodził praw zgromadzenia w tej materii, pomimo zerwanej bezpodstawnie przez biskupa umowy. Wtedy jednak otwierało się pole misyjnej działalności zgromadzenia, więc sprawa ta nie była tak istotna, bo pozwalała przesunąć personel oblacki do podjęcia posługi w Kanadzie (1841).
Trzeba też wspomnieć, że bp Arbaud, wraz z bp. Miollis, byli przeciwni powstaniu Misjonarzy Prowansji i napisali sprzeciw wobec nowej reguły oraz zatwierdzeniu zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej przez papieża, jako niezgodnego z prawami biskupów i prawami cywilnymi państwa. Co więcej podważali nieustannie ważność zatwierdzenia papieskiego dla zgromadzenia z 1826 roku. Dla sprawiedliwości trzeba jednak zaznaczyć, że ten drugi, czyli biskup Miollis, stawał jednak w obronie oblatów, kiedy byli usuwani z sanktuarium w Notre Dame du Laus, najpierw w 1838, a później w 1841 roku.
Warto pamiętać o tym szczególnym miejscu dla historii Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Tutaj bowiem rozpoczęła się oblacka posługa w sanktuariach maryjnych. Warto o tym wspomnieć, zwłaszcza gdy przeżywamy maryjny miesiąc maj.
(R. Wawrzeniecki OMI)
Obra: W kaznodziejskim konkursie oblat na podium
W dniu 10 maja 2019 r. obrzańskie seminarium stało się areną zmagań młodych kaznodziejów. Tego dnia odbył się historyczny, bo pierwszy, Ogólnopolski Konkurs Homiletyczny dla Kleryków. Jego celem było doskonalenie warsztatu homiletycznego oraz budowanie między seminaryjnej wspólnoty. W pionierskim przedsięwzięciu wzięło udział ośmiu uczestników. Reprezentowali oni: diecezję opolską, Zgromadzenie Ducha Świętego, redemptorystów, salezjanów oraz Wyższe Seminarium Duchowne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
Jury w składzie: pani mgr Barbara Bajon, o. dr Marcin Wrzos OMI, ks. dr Michał Klementowicz, o. dr Paweł Jasina TCh oceniło wystąpienia zawodników w dwu etapach. Pierwszy z nich polegał na wygłoszeniu wcześniej przygotowanej homilii do tekstów dowolnej niedzieli zwykłej. Po południu uczestnicy musieli w ciągu piętnastu minut przygotować wystąpienie kaznodziejskie na jeden z dwu zadanych tematów. Konkurencje były więc niezwykle wymagające. Tym bardziej wszystkim, którzy zdecydowali się wziąć udział w konkursie należą się słowa uznania.
Jury wyłoniło następujących laureatów:
- Adam Cieślak SDB
- Jędrzej Baranowski OMI
- Aleksander Ćwik CSsR
Mamy nadzieję, że te zmagania to ledwie początek dzieła, które w kolejnych latach gromadzić będzie licznych młodych pasjonatów słowa Bożego. Doświadczenia homiletyczne, zbudowane relacje oraz, oczywiście, zdobyte nagrody to cenny bagaż na drodze wzrastania na drodze do kapłaństwa.
(OMI Obra)
Hiszpania: "Nie mogę doczekać się chwili, kiedy w Polsce będziemy traktować oblackość jako nasz wspólny dar".
W miniony weekend w Pozuelo de Alarcon odbył się międzynarodowy kongres oblacki pt. „Męczeństwo i oblacja”. Była to okazja nie tylko do zapozania się z historiami wielu oblatów, którzy zginęli śmiecią męczeńską, ale też czas na zastanowienie się w jaki sposób męczeństwo jest obecne w naszej codzienności.
Na zjeździe pojawili się przedstawiciele wielu dzieł, istniejących w świecie oblackim. Obok oblatów i oblatek obecne były kobiety konsekrowane zrzeszone w Stowarzyszeniu Przyjaciół Misji oraz świeccy żyjący oblackim charyzmatem z Włoch i Hiszpanii. Na zjazd zaproszona została też Polka – Małgorzata Mazur, która prowadzi stronę internetową o błogosławionych oblatach (bohateromi.wordpress.com) i interesuje się zwłaszcza historią hiszpańskich męczenników. Ponadto kongres transmitowany był na żywo przez Internet, co dało możliwość śledzenia go większej ilości osób.
Pierwszego dnia podjęto temat znaczenia męczeństwa, jego powiązań z oblacją oraz przedstawiono historie i postawy kilku męczenników z Pozuelo. Przypomniano, że podstawową motywacją męczennika jest miłość. A samo słowo „męczennik” wywodzi się z greckiego słowa, oznaczającego „świadka”. Mówiąc o męczeństwie, mówimy zatem o byciu świadkiem wiary i świadkiem miłości.
Ciekawą koncepcję prezentacji męczenników z Hiszpanii obrał o. David Lopez OMI. Przedstawił 4 z 23 zamordowanych, mówiąc o ich doświadczeniach życiowych jako o drodze do całkowitego ofiarowania siebie Bogu. Wspomniał też o zupełnie odmiennych charakterach prowincjała – bł. Franciszka Estebana OMI oraz superiora – bł. Wincentego Blanco OMI. Jednak każdego z nich Bóg przygotowywał na swój sposób do całkowitej oblacji, tj. pełnego ofiarowania swojego życia.
Następnie swoje świadectwo dała Małgorzata Mazur. Opowiedziała o tym, jak zafascynowała się historią chłopaków z Pozuelo oraz jak dzieli się tym z innymi poprzez stronę internetową i spotkania dla wspólnot. Podała przykład kilku głębokich refleksji, które mieli uczestnicy jej warsztatów. Sama opowiedziała też o swojej inspiracjami niektórymi z męczenników, m.in. Candido Castanem, który zginął wraz z oblatami i jest mocnym znakiem tego, że dla świeckich jest miejsce między oblatami.
Dla mnie był to niezwykły czas przeżywania i rozważania oblackiego charyzmatu w jednej rodzinie jaką wspólnie tworzymy – oblaci, oblatki, kobiety konsekrowane, świeccy. Głos każdego był tu ważny i traktowany z szacunkiem. Nie mogę doczekać się chwili, kiedy w Polsce będziemy traktować oblackość jako nasz wspólny dar. Nie tylko zarezerwowany dla zgromadzenia misjonarzy, ale ofiarowany całemu Kościołowi – wspomina kongres Małgorzata Mazur.
To krótkie wystąpienie nie pozostało bez echa. W sesji popołudniowej Włoszka Angelica Ciccone wprost zapytała, dlaczego tak mało miejsca poświęca się świeckim męczennikom oblackim, podając przykłady kilku postaci, które mocno angażowały się w posługę oblacką i poniosło śmierć męczeńską u boku oblatów. Wspomniała też o kobiecie z Filipin Daisy Barde, która była przewodniczącą duszpasterskiej rady parafialnej przy katedrze w Jolo, gdzie posługują oblaci. Zginęła podczas Mszy świętej w styczniowym zamachu bombowym.
Poproszono zatem o kilka słów o. Bobby Diana OMI, posługującego w Jolo. Zaznaczył, że wśród ofiar zamachu były osoby zaangażowane w życie parafii i dzielące z oblatami charyzmat św. Eugeniusza. Niezaplanowane świadectwo o. Bobby było najmocniejszym wystąpieniem pierwszego dnia kongresu. Powiedział, że mówimy tu o męczeństwie jakby było historią, a jest to rzeczywistość, którą oni przeżywają na co dzień.
(na zdjęciu mąż i córki Daisy Barde, która zginęła w styczniowym zamachu bombowym w Jolo)
Konkluzją pierwszego dnia były słowa o. Fabio Ciardi OMI, który podkreślił, że to co nas łączy jako rodzinę mazedenowską to oblacja.
W drugim dniu zaprezentowano sylwetki kilku oblatów, którzy zginęli męczeńsko w różnych częściach świata. Polskim akcentem była wideokonferencja o. Marka Rostkowskiego OMI, który przestawił postać Sługi Bożego o. Ludwika Wrodarczyka OMI, bestialsko zamordowanego przez ukraińskich nacjonalistów z UPA.
Ojciec Thomas Klosterkamp OMI w swoim wystąpieniu przedstawił blisko 100 nazwisk oblatów, którzy całkowicie poświęcili się niesieniu Dobrej Nowiny. Część z nich zginęła w tragicznych okolicznościach, realizując swój oblacki charyzmat, inni byli ofiarami przestępstw kryminalnych, a wielu stało się ofiarami przeróżnych reżimów. W tej ostatniej grupie znalazło się ponad 20 polskich oblatów.
Podsumowując kongres zaznaczono, że oblacja jest darem, a nie osobistym wysiłkiem, a charyzmat oblacki jest konkretną drogą w Kościele.
(M. Mazur)