"Jest taka parafia..." [WIDEO]
Oblacka wspólnota polonijna w Luksemburgu w Niedzielę Miłosierdzia Bożego świętowała 75. rocznicę obecności i posługi Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Uroczystościom przewodniczył Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski – abp Stanisław Gądecki. Dzień wcześniej odbył się uroczysty koncert Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego.
Koncert z okazji 75. lecia obecności oblatów w Luksemburgu [ZDJĘCIA, WIDEO]
Poniżej krótki reportaż z uroczystości w kościele św. Henryka w dzielnicy Neudorf:
(pg)
Z listów św. Eugeniusza
BOŻE, POŚLIJ MNIE OBOJĘTNIE GDZIE, BĄDŹ ZE MNĄ.
Informacje o udanych misjach oblackich w Anglii i Kanadzie sprawiły, że młodzi oblaci chcieli do nich dołączyć. Eugeniusz napisał w swoim dzienniku:
List od brata Cauvina. Bardzo usilnie prosi mnie, aby go wysłać na misję do dzikusów.
Dziennik, 13.01.1847, w: PO I, t. XXI.
Dwudziestodwuletni Eugène Cauvin w następnym roku został posłany do Kanady.
Komentarz do Ewangelii dnia
Różne są ludzkie głody, nie zawsze człowiekiem głodnym jest ten, którego pozbawiono chleba. Może być głód prawdy, głód wolności, głód sprawiedliwości, głód ludzkiej życzliwości, głód ludzkiego zrozumienia, głód wewnętrznego pokoju, a może i jeszcze wiele innych głodów. Te głody też potrzebują szczególnego pokarmu. W odpowiedzi Chrystus karmi nas swoim Ciałem – to prawdziwe rozmnożenie chleba. Idąc za Panem Jezusem odnajdujemy przestrzeń do życia. On to umożliwia nam odnalezienie siebie i swoich prawdziwych pragnień. Nie lękajmy się na przyjęcie tak cudownego zaproszenia, aby kosztować jak dobry jest nasz Pan.
Ukraina: W strefie wojny [WIDEO]
Z okazji świąt wielkanocnych, które w obrządkach wschodnich przypadały tydzień po Wielkanocy rzymskich katolików, oblaccy kapelani wojskowi wraz z żołnierzami sił pokojowych udali się na linię frontu na wschodzie Ukrainy. W ramach Chrześcijańskiej Służby Ratunkowej dostarczono pomoc humanitarną dla cywilów i wojskowych. Głównym celem obecności o. Vadyma Dorosha OMI i o. Antona Litwinowa OMI była posługa kapłańska.
Część świąt wielkanocnych spędziliśmy w Donbasie: Pokrovsk – Dobropyla – Slovyansk – Kramatorsk – Druzhkivka – Konstantynivka z naszymi Obrońcami z 59., 56. i 95. brygady – informują misjonarze oblaci. – Był to dobry czas na spotkanie, modlitwę i rozmowę. Część chłopców spowiadała się i brała udział w nabożeństwach w Pokrowsku i Kramatorsku. Dziękuję wszystkim za pomoc w wyjeździe i wsparcie modlitewne – dodaje ojciec Vadym.
Dostarczono pomoc, która została zgromadzona dzięki wsparciu darczyńców m.in. z Polski.
#ХСП #ОМІ Тиврів
Opublikowany przez Корпус Миротворців ХСП Тиврів Poniedziałek, 17 kwietnia 2023
(pg)
Maroko: Święta Wielkanocy wśród muzułmanów [ŚWIADECTWA]
Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej wraz z grupą młodych ludzi spędziły Wielki Tydzień w Maroku.
To był dar od Boga, że mogliśmy dzielić z nimi naszą drogę wiary i towarzyszyć Kościołowi lokalnemu w tych ważnych dniach życia chrześcijańskiego. Ponadto, poprzez różne akcje wolontariackie z dziećmi niepełnosprawnymi, osobami starszymi czy imigrantami, pozwoliliśmy się dotknąć rzeczywistości, w której żyją i mogliśmy poznać ludzi, którzy tam mieszkają i pracują - komentują siostry.
Oblatki MN: Doświadczenie misyjne w Maroku
Świadectwo Alfonso
Misja w Maroku była niezapomniana z wielu powodów. Szczególnie z trzech. Po pierwsze: nasza grupa misjonarzy. Dzieliliśmy się naszymi troskami, naszym doświadczeniem wiary oraz rodzinną atmosferą. Po drugie: wspólnota chrześcijańska. Miałem szczęście, że mogłem zobaczyć różnorodność charyzmatów Kościoła, które pomimo różnic łączy jedna misja. I po trzecie: kultura marokańska. Oprócz tego, że żyłem pośród tych ludzi dzień za dniem, zdałem sobie sprawę, że Bóg był obecny przez cały czas. Wyjątkowe doświadczenie wzrastania w wierze i człowieczeństwie oraz okazja do dawania świadectwa bez zwłoki.
Alfonso, 20 lat.
Młode małżeństwo
Nazywamy się Pietro i Luisa, jesteśmy młodą para w wieku 35 i 34 lat, postanowiliśmy przeżyć Wielki Tydzień razem z innymi braćmi-wolontariuszami, siostrami Misjonarkami Oblatkami Maryi Niepokalanej i braćmi franciszkanami w sercu miasta Tetuán w Maroku. Wyjątkowe i niezwykłe doświadczenie miłosierdzia, dzięki któremu dzień po dniu uczyliśmy się szukać oblicza Chrystusa w innych.
Poza wspólnym mieszkaniem byliśmy zaangażowani w wolontariat w Stowarzyszeniu Nour, w ramach którego pracowaliśmy z dziećmi z porażeniem mózgowym i różnymi dysfunkcjami. Spotkanie z tą rzeczywistością nie tylko poruszyło nasze serca, ale także skłoniło nas do refleksji nad wartością miłosierdzia, ucząc nas, że konieczne jest porzucenie uprzedzeń, aby naprawdę spotkać naszego brata.
Społeczność muzułmańska przyjęła nas z radością i dobrym usposobieniem, a to wystarczyło do zbudowania więzi miłości, dzięki którym udało nam się pogłębić międzyludzką relację, w której zanikają różnice językowe, religijne i kulturowe, a stają się przestrzenią do spotkania jedynego źródła miłości: żywego Chrystusa. Tak więc dowiedzieliśmy się, że nie ma miłosierdzia bez spotkania i że Pan przemawia do nas właśnie w tym spotkaniu. Musisz przygotować swoje serce, pozwolić mu wejść i przemienić...
Misja była dla nas okazją do ponownego odkrycia samych siebie w działaniu większej wspólnoty. Wzmocniło to pragnienie dalszego utrzymywania naszego domu jako otwartego dla innych, tworzenia przestrzeni spotkania, w których możemy dzielić się chlebem i codziennym życiem. Jesteśmy wdzięczni za otrzymanie daru przeżycia tego wspaniałego doświadczenia, które pozostawia niezatarty ślad w naszej historii jako męża i żony.
Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej – w 1997 roku dziewięć kandydatek zaczęło życie wspólnotowe w Pozuelo w Hiszpanii, dając początek oblatkom Maryi Niepokalanej. Zaczęły od rozważania konstytucji oblatów, przeredagowując je na potrzeby wspólnoty żeńskiej oraz wyboru spośród siebie przełożonej. Dzień rozpoczynały wspólną modlitwą, po czym każda udawała się na uczelnię na studia. Po nauce siostry oddawały się pracy w domu rekolekcyjnym, katechizowaniu dzieci i młodzieży w parafii. Dzień kończył się Eucharystią w miejscowej wspólnocie oblackiej. Rok później nowe zgromadzenie uzyskało aprobatę Kościoła.
Więcej o Misjonarkach Oblatkach Maryi Niepokalanej można znaleźć TUTAJ
(tł. pg/zdj. oblatas.org)
Wszystkie wystąpienia z sympozjum [WIDEO]
W dniu 18 kwietnia br. w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze odbyło się sympozjum „O. prof. Wacław Hryniewicz OMI. Pro Memoria”. Zorganizowała je Katedra Misjologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie z inicjatywy oblackiego Instytutu Mazenodianum. Spotkanie w Obrze przygotował o. dr hab. prof. UKSW Wojciech Kluj OMI. Obsługę medialną wydarzenia zapewnili klerycy, którzy przygotowali sesję w aplikacji ZOOM oraz Media Polskiej Prowincji.
Na profilu prowincji w serwisie YouTube utworzona została playlista z wystąpieniami podczas spotkania. Zostały one nagrane w jakości HD i podzielone tematycznie.
(pg)
Pogrzeb śp. o. Wojciecha Wojtkowiaka OMI [WIDEO,ZDJĘCIA]
W parafii Ducha Świętego w Winnipeg odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. o. Wojciecha Wojtkowiaka OMI. Mszy żałobnej przewodniczył abp Richard Gagnon. Obrzędy ostatniego pożegnania poprowadził prowincjał – Alfred Grzempa OMI. W ostatniej drodze na cmentarz towarzyszył zmarłemu o. Tomasz Kościński OMI, superior dystryktu.
Śp. o. Wojciech Wojtkowiak OMI (1944-2023)
Ojciec Wojciech Wojtkowiak spoczął na cmentarzu parafialnym w Winnipeg w Kanadzie.
Opublikowany przez Mieczyslawa Burdzego Omiego Środa, 19 kwietnia 2023
(pg/zdj. A. Nashion)
Z listów św. Eugeniusza
MARYJA WZOREM I PRZEWODNIKIEM MISJONARZA
Rozważając gorliwe dokonania swojej misyjnej rodziny, Eugeniusz zawołał:
Znaczące jest to, że przez posługę naszych dokonują się cuda, które przypisują Maryi Niepokalanej.
List do ojca Hipolita Courtèsa w Aix en Provence, 11.01.1847, w: PO I, t. X, nr 920.
Komentarz do Ewangelii dnia
Otwierając się na Boga i Jego obecność w naszym życiu, możemy być przemienieni, pozwalając by dokonało się w nas zbawienie, by życie stawało się płodne, pełne dobrych owoców. Konsekwencją nieprzyjęcia i odrzucenia Jezusa jest gniew Boży, który przechodzi z teraźniejszości do wieczności. Potrzeba wsparcia „z wysoka”, a więc Ducha Bożego, aby przyjąć tę prawdę i według niej żyć. Cóż zatem trzeba nam czynić? Nawracać się, „umierać” dla tego wszystkiego, co odbiera nam wolność i kreatywność w kontakcie z naszym Stwórcą. Poprzez Jezusa Chrystusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem mamy doskonałe możliwości stawać się prawdziwie żyjącymi i w mocy Jego miłości bardziej sobą.
Alojzy Chrószcz OMI: "Czas pomyśleć o urlopie"
W okresie wielkanocnym o. Alojzy Chrószcz OMI odwiedza wspólnoty wiernych w misjach rozsianych w kameruńskim buszu. W sposób szczególny pragnie spotkać się z byłymi katechumenami, którzy podczas ostatniej Wigilii Paschalnej otrzymali sakrament chrztu świętego. Odwiedziny misjonarza są okazją do wyrażenia wdzięczności tym wszystkim, którzy przyczynili się do przeprowadzenia najważniejszych celebracji liturgicznych. Ministranci, lektorzy i chórzyści z sektorów misyjnych mogli spotkać się na grach zespołowych i otrzymać drobne upominki za swoje zaangażowanie. Oprócz tego ojciec Alojzy kończy budowę kilku kaplic w buszu, studni i szkoły. Jak sam mówi: „Czas pomyśleć o urlopie”. Po natłoku pracy przyda się chwila wytchnienia.
(pg/zdj. A. Chrószcz OMI)