koordynator

Świadectwo poprzedzone było modlitwą poranną przygotowaną przez wspólnotę NINIWY z Wrocławia:

(pg)

Zdjęcia w większym rozmiarze można zobaczyć poniżej:

(pg)

W uroczystość Matki Bożej Królowej Polski uczestnicy jubileuszowego 40. Zjazdu NINIWY wzięli udział w Eucharystii ze wspólnotą parafialną w Grotnikach. Mszy świętej przewodniczył o. Patryk Osadnik OMI z Oblackiego Centrum Młodzieży w Lublińcu-Kokotku. Kazanie wygłosił o. Tomasz Maniura OMI – współzałożyciel NINIWY, pomysłodawca i inicjator Festiwalu Życia oraz Prowincjalny Duszpasterz Młodzieży.

Rozpoczynając kazanie, o. Tomasz Maniura OMI nawiązał do okoliczności przyrody, w jakich położone są Grotniki. Przywołał wspomnienie wędrówki po lesie, gdy na drodze piechurów znalazł się sznur mrówek przekraczających leśny trakt.

Jak żeśmy szli taką wąską ścieżką, to tak chciałem nadepnąć i patrzę mrówki idą w poprzek. I mówię: Uważaj, nie nadepnij. I zaczęliśmy mówić o tych mrówkach. Każda z nich coś niosła. Budują swoje mrowiska, kopy – w lasach jest tego dość dużo. I tak rozmawialiśmy: ciekawe, jak to u nich wszystko funkcjonuje. Ktoś tam organizuje tą pracę, jakoś się muszą komunikować. Pewnie są te mrówki ważniejsze i mniej ważne. Tak po naszemu: majstry muszą być, brygadierzy, kierownicy. Tak jak jest prezydent w kraju, jest jakiś król mrowiska, królowa. Jest jakaś hierarchia, są zwykli, niezwykli, ważniejsi, mniej ważni i tak dalej. Zobaczcie, jak niewiele trzeba. Człowiek nawet nie widzi, nadepnie… i tam u nich, ktoś był ważniejszy, mniej ważny – nieważne, nie ma.

Kaznodzieja nieprzypadkowo nawiązał do tej życiowej sceny.

Patrząc na historię naszego narodu, na naszą ojczyznę, można by ją porównać do takiego mrowiska. Na tej przestrzeni lat, ponad dziesięciu wieków, były różne momenty. Niedawno jeszcze przeżywaliśmy totalitaryzm komunistyczny, wcześniej wojna. Po uchwaleniu konstytucji chwilę później od razu Polska została rozebrana, ponad sto dwadzieścia lat żyliśmy w rozbiorach. I przetrwaliśmy różne burze, takie uderzenia w to mrowisko naszej ojczyzny. I dzisiaj – i Bogu dziękujemy razem z Maryją – Maryi, Matce Bożej Królowej Polski powierzamy dzisiaj nasze sprawy, ale chcemy jeszcze więcej. Przychodzimy razem z Maryją do Jezusa – kontynuował.

Nawiązując do odczytanej Ewangelii, wskazywał, że Maryja prowadzi nas pod Krzyż Jezusa, do spotkania z Chrystusem. Zachęca nas do trwanie przy Chrystusie i w Chrystusie.

Zobaczcie, nasza ojczyzna trwa. Zbudowana jest na wierze, na Ewangelii. Różne rzeczy uderzały na przestrzeni wieków i byli ci, którzy trwali przy Jezusie zawsze – przez te całe pokolenia, ilu świętych, aż po Jana Pawła II. My dzisiaj nie bylibyśmy w tym miejscu, w którym jesteśmy jako Polska – ale też każdy z nas – gdyby nie ci, którzy trwali przy Jezusie, w najtrudniejszych momentach, nawet za cenę swojego życia.

Ojciec Maniura wskazywał, że wciąż czyha na nas wiele niebezpieczeństw. Wracając do obrazu mrowiska i doświadczenia historii, podkreślał, że niewiele od nas zależy. Wszystko w jednym momencie można stracić.

Kaznodzieja nawiązał do swojego osobistego doświadczenia. Dwa tygodnie wcześniej doznał udaru mózgu.

Bóg jak czegoś chce to będzie, jak czegoś nie chce, to nie będzie. Cokolwiek planujemy, tak jak w tym mrowisku, mogą różne rzeczy planować, to od Boga zależy nasze życie – kontynuował. – Twoje życie i moje życie od Boga zależy. Życie naszej ojczyzny, na przestrzeni wieków tyle razy miała być zniszczona, od Boga zależy, a od nas, na ile my będziemy trwali przy Bogu.

Posłuchaj całego kazania o. Tomasza Maniury OMI:

Ewa Krawczyk: „Oblaci mnie przygarnęli, oni mi pomogli’ [WIDEO-ŚWIADECTWO]

Zobacz zdjęcia z trzeciego dnia Zjazdu NINIWY w większym rozmiarze:

(pg)

Drugi dzień spotkania młodzieży NINIWY rozpoczął się od modlitwy porannej. Po niej uczestnicy mogli wysłuchać konferencji bp. Andrzeja Przybylskiego z archidiecezji częstochowskiej.

Bp Andrzej Przybylski: Nie dajcie się oszukać w miłości

Po konferencji młodzi rozpoczęli pracę w grupach, w czasie której dzielili się swoim doświadczeniem i trudnościami. Pierwszą część dnia zakończyła Eucharystia sprawowana w oblackiej świątyni parafialnej.

Popołudniowy program rozpoczął się od wycieczki po Grotnikach. Następnie młodzi wzięli udział w pikniku przy lokalnej szkole. Od wielu już lat dla wielu uczestników zjazdów NINIWY najmocniejszym doświadczeniem tych dni jest adoracja Najświętszego Sakramentu i możliwość skorzystania z sakramentu pokuty. Dzień zakończył się odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego.

Zdjęcia w większej rozdzielczości można zobaczyć poniżej:

(pg)

Drugi dzień jubileuszowego spotkania przepełniony był treściami o powołaniu – nie tylko o powołaniu do życia kapłańskiego, zakonnego, ale przede wszystkim powołaniu do świętości i miłości. Gościem specjalnym 40. Zjazdu Niniwy w Grotnikach był bp Andrzej Przybylski z archidiecezji częstochowskiej. Po modlitwach porannych wygłosił zebranym katechezę na temat powołania, wskazując na Matkę Bożą, która doskonale odpowiedziała na Boży plan zbawienia. Maryja może być dla nas wzorem, ponieważ Jej wybór nie należał do łatwych, a jednak przyniósł szczęście Jej samej i całemu światu. Biskup Przybylski dzielił się również historią własnego powołania.

Zobacz całą konferencję bp. Andrzeja Przybylskiego:

Ewa Krawczyk: „Oblaci mnie przygarnęli, oni mi pomogli’ [WIDEO-ŚWIADECTWO]

Biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej przewodniczył również Mszy świętej dla młodzieży zgromadzonej w Grotnikach. W koncelebrze, obok oblatów, przy ołtarzu Pańskim stanął również dziekan miejscowego dekanatu.

Grotniki: Rozpoczął się 40 Zjazd NINIWY [GALERIA]

Kazanie biskup pomocniczy częstochowski rozpoczął od wskazania na wartość miłości w realizowaniu powołania:

Słusznie mówimy, że są ludzie z powołania i nie z powołania. Czasem mówimy tak o księżach, jakby byli księża z powołania i nie z powołania, mówimy tak o nauczycielach, o lekarzach, pewnie o małżonkach. Po czym można poznać kogoś z powołania i tego, który czegoś nie robi z powołania? Myślę, że doskonale to czujecie, że ktoś robi coś z powołania, dlatego że to kocha. Jestem kimś z powołania, bo po prostu kocham to robić. To co robię, po prostu robię z miłości. To, komu służę, z kim jestem, komu mam coś zrobić, w takim czy innym powołaniu, czy zawodzie, to wynika z miłości. I tak na prawdę podstawowym kryterium powołania jest miłość – przekonywał kaznodzieja.

Hierarcha podkreślał, że forma realizacji powołania jest drugorzędna – najważniejsza jest miłość.

Nawet wiara. Kiedy wiara jest dojrzała? Kiedy wiara jest jakby z powołania, z Bożej łaski? Wtedy, kiedy jest z miłości. Wiecie, jaka jest największa choroba wiary? Jeżeli wiara zgubi miłość. Są czasem tacy ludzie, którzy naprawdę wierzą, gotowi są bronić wiary, ale tak naprawdę nie kochają. I to jest największa choroba wiary. Bo taka wiara nie przynosi ani mnie, ani innym żadnych owoców – mówił.

Przywołując Hymn o miłości z Nowego Testamentu, mówił, że „termometrem powołania jest miłość”. Jednocześnie przestrzegał, jak kochać w powołaniu. Wskazywał, że nie chodzi o miłość, o której najczęściej człowiek myśli.

W powołaniach jest tak, że jeszcze na początku to rzeczywiście idziemy za czymś z miłości. A Pan Jezus mówi: Wytrwajcie w tym, w Mojej miłości. I od razu sobie powiedzmy, że nie o jakąkolwiek miłość chodzi, nie o coś, co my sobie miłością nazwiemy chodzi, bo miłość może mieć różne oblicza.

Przypomniał, że diabeł „na pewno jednego nie może zmienić. Nie może sprawić, żeby człowiek nie chciał kochać. Bo my wszyscy stworzeni jesteśmy przez Boga na Jego obraz i podobieństwo. Jesteśmy podobni do Boga przez to, że jesteśmy stworzeni do miłości, powołani do miłości”.

Przestrzegał, że diabeł może zafałszować miłość. Sprawić, że człowiek nazwie miłością coś, co w rzeczywistości nią nie jest.

Nie daj Boże, żeby was kiedyś ktoś oszukał w miłości. Nie daj Boże, żebyście sami w swoim życiu nazwali coś miłością, co w ogóle nie jest prawdziwą miłością. Ja spotkałem w życiu za dużo młodych ludzi, którzy dali się oszukać w miłości. Że coś nazwali miłością, co wcale nią nie było. Że uwierzyli czemuś, co wydawało się, że ma pozory miłości, a było podróbą w miłości – przestrzegał kaznodzieja.

Biskup zachęcał, aby trwać w miłości Chrystusa.

Bez relacji z Bogiem, bez modlitwy, bez poznania Słowa Bożego, nie poznamy prawdziwej miłości, bo On jest miłością najprawdziwszą.

Dalej podkreślał, że Chrystus wiąże miłość z przykazaniami.

Bóg nie wiąże miłości tylko z doznaniami, ale przykazaniami. (…) Emocje i doznania to nie jest jeszcze miłość, to nie jest miłość prawdziwa. Nigdzie w Biblii Pan Bóg nie mówi, że miłość to są doznania, ale mówi: Przykazanie wam daję nowe, żebyście się wzajemnie miłowali. Prawdziwa miłość to jest zadanie, a nie tylko doznanie – mówił.

Przywołał obraz małżeństw z wieloletnim stażem wspólnego życia. W życiu wielu z nich były momenty, gdy brakowało doznań i pozytywnych emocji, ale była miłość.

Posłuchaj całego kazania bp. Andrzeja Przybylskiego:

(pg)