Cyklon zmierza w kierunku Madagaskaru
Cyklon Batsirai uformował się na Oceanie Indyjskim. Siła wiatru w oku cyklonu utrzymuje się na poziomie 235 km/h, niesie ze sobą obfite opady deszczu. Właśnie przechodzi przez francuskie terytorium La Réunion. Oko cyklonu minęło wyspę zaledwie w odległości 200 km, powodując poważne straty. Ewakuowano wielu mieszkańców, co najmniej 12 osób zostało rannych. Batsirai zmierza w kierunku Madagaskaru. Według prognoz ma uderzyć w wyspę jutro. Przypomnijmy, że Madagaskar dopiero co zmagał się z potężnymi powodziami, spowodowanymi tropikalną burzą Ana. Życie straciło 86 osób.
Madagaskar: Ogromna powódź – misjonarze odcięci od świata
Rocznie w Madagaskar uderza średnio jedna burza tropikalna, ale cyklon 4 kategorii należy do rzadkości. Od 1911 roku w wyspę uderzyło 12 cyklonów, większość z nich - osiem - przed rokiem 2000. Ostatni cyklon, Enawo, w 2017 roku spowodował śmierć 80 osób i straty szacowane na 50 mln dolarów amerykańskich. O sytuacji na Madagaskarze będziemy informować.
(pg)
Sahara: Świeccy odpowiedzialni za Kościół
W katedrze św. Franciszka z Asyżu w Al-Ujun odbyło się spotkanie synodalne miejscowej wspólnoty parafialnej. Wchodzi ona w skład Prefektury Apostolskiej Sahary Zachodniej, którą opiekują się Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Podlega bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. Kościół katolicki funkcjonuje tutaj w środowisku na wskroś muzułmańskim.
Jeśli nie doceniasz łaski chrztu świętego – zobacz chrzest dorosłego w kraju muzułmańskim
W niedzielę 30 stycznia zorganizowano spotkanie wiernych, podejmując temat synodalności Kościoła.
Agenci ONZ, migranci, bardzo młodzi studenci z serca Afryki, wszyscy chcą tchnąć nowe życie w Kościół. Jaki entuzjazm! Czują się zaangażowani i chcą wziąć na siebie odpowiedzialność w kościelnej rodzinie Bożej. Uff! Nowy oddech – komentują oblaci.
Kościół na Saharze Zachodniej… Świadectwo misjonarza
(pg/zdj. OMI Sahara)
Rzym: Statystyka Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
Sekretariat Generalny Zgromadzenia opublikował doroczny raport dotyczący stanu Zgromadzenia. Ogólna liczba oblatów na świecie na styczeń 2022 roku wynosi 3493 - jest to o 44 osoby mniej w porównaniu ze styczniem zeszłego roku.
Z podziałem na przynależność zakonników do określonych regionów Zgromadzenia, zestawienie przedstawia się następująco:
Pierwsza formacja
Przez pierwszą formację rozumie się czas do złożenia profesji wieczystej. Po definitywnej oblaci rozpoczyna się czas formacji stałej. W zestawieniu dołączono jednocześnie liczby święceń prezbiteratu ze względu na oblatów, którzy wraz z życiem zakonnym, wypełniają charyzmat kapłański.
Sekretariat Generalny podał jednocześnie, że w 2021 roku odeszło ze Zgromadzenia 50 oblatów. Trzydziestu scholastyków na ślubach czasowych, po upłynięciu czasu zobowiązania, nie odnowiło oblacji. Pięciu zakonników otrzymało zwolnienie ze ślubów wieczystych (3 kleryków i 2 braci zakonnych). Ze Zgromadzenia wydalono w sumie 15 oblatów-ojców: pięciu zwolniono ze zobowiązań zakonnych na ich prośbę, trzech przeszło do diecezji, dwóch wyrzucono na mocy obowiązujących przepisów prawa kanonicznego oraz pięciu Stolica Apostolska przeniosła do stanu świeckiego.
Region Europy i Polska Prowincja
Według danych podanych przez Sekretariat Generalny do Polskiej Prowincji należy obecnie 400 oblatów. Obejmuje ona Polskę, Ukrainę, Białoruś, Madagaskar, Turkmenistan, Dystrykt Szwedzko-Norweski, Dystrykt Duński oraz Delegaturę Francja-Beneluks. Liczba ta nie obejmuje polskich oblatów posługujących w innych jurysdykcjach Zgromadzenia, gdzie przebywają albo są do nich inkardynowani. W tabelach poszczególnych regionów delegatury i misje należące do Polskiej Prowincji zostały specjalnie oznaczone osobnym kolorem.
Afryka - Madagaskar
Azja - Oceania
Kanada - Stany Zjednoczone
Ameryka Łacińska
Zmarli
W 2021 roku zmarło 93 oblatów: 2 biskupów, 74 prezbiterów, 1 diakon stały i 16 braci zakonnych. Dla porównania, w poprzednim roku statystycznym liczba zgonów wyniosła 87.
(oprac. pg na podstawie OMIWorld)
Live z misjonarzem z Madagaskaru
W dniu dzisiejszym o godzinie 19.00 na Facebookowym profilu „Niniwy” odbędzie się live z o. Krzysztofem Koślikiem OMI – misjonarzem na Madagaskarze. Oblat opowie o swojej misji w Volobe oraz obecnej sytuacji na wyspie, związanej z burzą tropikalną i powodziami. Aby uczestniczyć w spotkaniu, wystarczy kliknąć w poniższe zdjęcie. Po zakończeniu transmisji, wideo zostanie udostępnione na stronie Polskiej Prowincji.
Opublikowany przez Niniwa Czwartek, 3 lutego 2022
3 lutego 2022
MÓJ NAJLEPSZY I STARY PRZYJACIELU, ŚCISKAM KSIĘDZA Z CAŁEGO SERCA, W KTÓRYM ZEBRAŁA SIĘ JESZCZE ODROBINA SIŁ, JAKIE JESZCZE MAM.
Eugeniusz kontynuuje opowieść o ostatnich chwilach życia swojego przyjaciela, Charlesa de Forbin Jansona:
Chciałem udać się do Aygalades, aby zobaczyć biskupa; przeszkodzono mi. Oto dzisiaj było już za późno. W chwili wyjazdu, aby udać się do dobrego biskupa, przyszedł ksiądz Sibour, aby mi powiedzieć, że uległ pewnej słabości, która go przeraziła, i uznał, że musi mnie o tym uprzedzić. Natychmiast wyjechałem, ale w między czasie biskup oddał swoją duszę Bogu. Zastałem go martwego.
…Trzeba powiedzieć, że dobry biskup bardzo mocno przejął się tym, co mu powiedziałem przedwczoraj i podjął mocne postanowienie, aby pozałatwiać swoje sprawy, kiedy od niego odchodziłem, dał mi nawet bardzo namacalne świadectwo swojej przyjaźni chwytając moją rękę i przyłożył ją do swojego serca, co było nawiązaniem do wyrażenia, jakim posłużył się wczoraj, dyktując księdzu Janse te słowa, które do mnie skierował: Mój najlepszy i stary przyjacielu, ściskam księdza z całego serca, w którym zebrała się odrobina sił, jakie jeszcze mam. Stary przyjaciel, Karol, biskup Nancy (to najprawdopodobniej jego ostatni podpis, który zachowam na pamiątkę naszej starej przyjaźni, która rzeczywiście trwa od 40 lat).
Dziennik Eugeniusza de Mazenoda, 11.07.1844, w: EO I, t. XXI.
Gorzów Wlkp: Dzień życia konsekrowanego [wideo]
Z okazji święta Ofiarowania Pańskiego, które na całym świecie obchodzone jest jednocześnie jako Dzień Życia Konsekrowanego, w gorzowskiej parafii zgromadzili się misjonarze oblaci, kapucyni, siostry Maryi Niepokalanej, szarytki, urszulanki i siostry Jezusa Miłosiernego. Mszy świętej przewodniczył o. Józef Wcisło OMI, wikariusz prowincjalny. Ze spotkania osób życia zakonnego wyemitowany został krótki materiał w regionalnym oddziale Telewizji Polskiej.
Aby obejrzeć materiał, kliknij w poniższe zdjęcie:
(pg)
Kijów: Nowy proboszcz spalonego kościoła
Ojciec Paweł Wyszkowski OMI został mianowany nowym proboszczem parafii pw. św. Mikołaja w Kijowie. Jest dziesiątym przełożonym wspólnoty od reaktywacji katolickiej parafii. W niedzielę 30 stycznia nastąpiła kanoniczna instalacja nowego proboszcza. W imieniu biskupa dokonał jej dziekan Dekanatu Kijów-Zachód o. Benedykt Step OCD. Przypominając wobec wiernych parafii obowiązki proboszcza, podkreślił, że od dawna zna ojca Pawła Wyszkowskiego, wskazując na jego wielką miłość do Matki Bożej.
Ojciec Wyszkowski otrzymał odpowiedzialność za parafię, której świątynia ucierpiała we wrześniowym pożarze. Dodatkową bolączką nowego proboszcza jest dopilnowanie obietnic rządu Ukrainy w sprawie zwrotu kościoła wspólnocie katolickiej. Ma on nastąpić 1 czerwca br.
Jesteśmy wdzięczni wszystkim, którzy poświęcili tej sprawie swoje życie i nie doczekali tej szczęśliwej chwili. Na przykład pani Paulina marzyła o tym, by zobaczyć na własne oczy, jak kościół zostanie zwrócony parafii. Ale niestety nie dożyła tego dnia – mówił do zgromadzonych na Eucharystii o. Paweł Wyszkowski OMI.
Pożar w kijowskim kościele św. Mikołaja
(pg/zdj. OMI Kijów)
Robert Wawrzeniecki OMI: Proces synodalny w zakonach w Polsce
W najnowszym numerze „Życia Konsekrowanego” (1/153/2022) ukazała się pierwsza część artykułu o. Roberta Wawrzenieckiego OMI „Proces synodalny w zakonach w Polsce, w ramach konferencji zakonnych i Kościoła lokalnego”. Druga część ukaże się w numerze marzec-kwiecień 2022 (2/154/2022). Ze względu na aktualność tematu, redakcja dwumiesięcznika postanowiła udostępnić tekst. Artykuł można przeczytać TUTAJ.
(pg)
Najpierw jesteśmy zakonnikami
Pierwotna wspólnota Misjonarzy Prowansji nie składała ślubów zakonnych, stanowiła coś na kształt stowarzyszenia księży diecezjalnych. Sam Założyciela złożył profesję zakonną razem z o. Henrykiem Tempierem w Wielki Czwartek 1816 roku. Śluby zakonne pojawiły się podczas pierwszej Kapituły Generalnej w 1818 roku. Konsekrowany styl życia został wprowadzony za pomocą pewnego fortelu św. Eugeniusza.
Przewrót Eugeniusza, czyli jak oblaci zostali zakonnikami
Tożsamość zakonna oblatów.
Aż do drugiej wojny światowej życie Zgromadzenia rozwijało się dynamicznie. Dla porównania, w roku śmierci Założyciela (1861) na świecie było zaledwie 414 oblatów – w 1995 roku już 5000 w ponad 60 krajach. Najnowsze statystyki Zgromadzenia ukażą się na dniach.
Również kształt życia zakonnego zaczął zmieniać się dopiero po zakończeniu Soboru Watykańskiego II, w odpowiedzi na nowe wyzwania czasów. Już podczas 100-rocznicy założenia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, abp Augustin Dontenwill – co ciekawe, jedyny po św. Eugeniuszu superior generalny, który jednocześnie był biskupem – przypominał o konsekrowanym charakterze naszej tożsamości.
W imię Boga, Jego Namiestnika na ziemi i naszego czcigodnego Założyciela stwierdzamy, że w naszym Zgromadzeniu najpierw jesteśmy zakonnikami, a dopiero potem misjonarzami, jesteśmy zakonnikami, aby być nadprzyrodzonymi misjonarzami, zakonnikami, aby aż do śmierci wytrwać w trudach apostolatu. W dniu, w którym przestalibyśmy być zakonnikami, nosilibyśmy jeszcze tytuł misjonarzy, spełnialibyśmy funkcje apostolskie, moglibyśmy nawet być tymi, którzy nawracają dusze, ale nie mniej przestalibyśmy się znajdować w obrębie naszego powołania… Nasz czcigodny Założyciel chciał, aby w jego młodym stowarzyszeniu misjonarzy życie zakonne poprzedzało, przygotowywało i kształtowało życie apostolskie.
Śluby wieczyste w Obrze [galeria]
Zmiana Konstytucji i Reguł.
Na Kapitułę Generalną 1966 roku przygotowano zmieniony tekst Konstytucji i Reguł, który odpowiadał wyzwaniom czasów, jakie nastąpiły w XX wieku. W samym Kościele pojawiały się głosy o większą humanizację konsekracji zakonnej. W 1974 roku postawiono pytanie o kształt życia konsekrowanego oblatów. Odpowiedź Zgromadzenia była prosta: oblat w myśli Założyciela i w historii Instytutu jest apostołem–zakonnikiem (kapłanem lub bratem), człowiekiem całkowicie oddanym ewangelizacji ubogich i w tym celu poświęconym Bogu przez śluby zakonne. Aby dobitniej stwierdzić ten charakter, kapituła generalna z 1980 roku przegłosowała dwie rzeczywistości – misję i życie zakonno-apostolskie – które tworzą pierwszą część Konstytucji zatytułowaną „Charyzmat oblacki”. Dawniej te rzeczywistości stanowiły dwie odrębne części.
Zmiana nie jest bez znaczenia. Jasno ukazuje, że charyzmat oblacki zawiera w sobie zarówno sposób życia zakonnego oblata, jak i jego misję apostolską w Kościele. Powołanie oblackie jest czymś więcej niż misjonarskie zaangażowanie na rzecz ubogich, jest ono najpierw stanem poświęcenia się Bogu, w którym zakorzenia się służba misjonarska – tłumaczył o. Fernand Jetté OMI.
Przedmowę do oblackich Konstytucji i Reguł czyta Robert Friedrich „Litza”:
Śluby zakonne misjonarzy oblatów.
Oblaci składają cztery śluby. Oprócz powszechnych dla wszystkich rodzin zakonnych: posłuszeństwa, ubóstwa i czystości – synowie św. Eugeniusza składają przed Bogiem przyrzeczenie wytrwania w Zgromadzeniu aż do śmierci.
(pg/na podstawie „Słownik Wartości Oblackich„)