3 października - SPRAWIĆ, ABY ŚWIAT UBOGICH W MNIEJSZYM STOPNIU UPODABNIAŁ SIĘ DO PIEKŁA A STAWAŁ SIĘ BARDZIEJ PODOBNY DO NIEBA
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: SPRAWIĆ, ABY ŚWIAT UBOGICH W MNIEJSZYM STOPNIU UPODABNIAŁ SIĘ DO PIEKŁA A STAWAŁ SIĘ BARDZIEJ PODOBNY DO NIEBA
Jako członkowie Kościoła proroczego powinni być świadkami sprawiedliwości i świętości Boga, uznając równocześnie potrzebę własnego nawrócenia. Wieszczą wyzwalającą obecność Chrystusa i świat nowy, zrodzony z Jego zmartwychwstania. K 9
Ojciec Jetté zaprasza nas do refleksji:
Obwieszczać wyzwalającą obecność Chrystusa to przypominać o ciągle aktualnej roli Chrystusa w wyzwalaniu człowieka i w tworzeniu świata lepszego, sprawiedliwszego i bardziej przychylnego dla człowieka ubogiego, chorego i nieszczęśliwego. To także dyskretne odwołanie się do teologii wyzwolenia, która widzi Boga działającego dzisiaj w świecie, by mu nieść pełne wyzwolenie, to znaczy nie tylko od śmierci i grzechu, lecz także to bardziej bezpośrednie, czyli od pewnych następstw grzechu, jak np. od niesprawiedliwych struktur społecznych lub od wyzysku ubogiego przez bogatego.
„Świat nowy, zrodzony z [Chrstusowego] zmartwychwstania” ma podwójne znaczenie: jest najpierw światem eschatologicznym, który przyjdzie na końcu czasów, gdy Królestwo Boże będzie w pełni zrealizowane, a nasze ciała zostaną przemienione i nie będzie już ani śmierci, ani cierpienia, ani grzechu; ale jest to też świat bardziej ewangeliczny, możliwy już na ziemi dzięki działaniu Chrystusa, które nadal realizuje się w sercach ludzi i przez posługę Kościoła, a które zmierza ku większej sprawiedliwości, zaufaniu i miłości między ludźmi i wśród narodów w świecie. Królestwo przychodzi i wzrasta, gdy ludziom głosi się Słowo Boże; jest to ziarno rzucane w ziemię, aby wzrastało (Mt 13, 3-23). Konstytucja 9 zachęca nas do przyczyniania się do nadejścia tego nowego, bardziej ewangelicznego świata.
F. Jetté. OMI, Homme apostolique, s. 99-100
Oczekiwanie nieba na ziemi jest iluzją, ale zgoda na to, aby na ziemi istniało piekło, jest nie do pogodzenia z chrześcijaństwem. Jesteśmy wezwani, aby pracować z ubogimi, aby pomóc im, by ich świat w mniejszym stopniu upodabniał się do piekła, a stawał się bardziej podobny do nieba. James Cooke OMI
30 września - MODLITWA PODCZAS WYBORU NOWEGO SUPERIORA GENERALNEGO
MODLITWA PODCZAS WYBORU NOWEGO SUPERIORA GENERALNEGO
Superior generalny jest żywą więzią jedności w Zgromadzeniu. Przykładem swego życia, gorliwością apostolską i miłością ku wszystkim będzie budził życie wiary i miłości we wspólnotach, by coraz wielkoduszniej odpowiadały na potrzeby Kościoła.
Jako następca świętego Eugeniusza de Mazenoda superior generalny będzie troszczył się o utrzymanie w centrum naszego charyzmatu wciąż żywej gorliwości misjonarskiej, zachęcając do otwierania nowych terenów w służbie ewangelizacji. K 133
29 września - MAZENODOWSKA RODZINA POTRZEBUJE STAWAĆ WOBEC WYZWAŃ MŁODZIEŻY
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: MAZENODOWSKA RODZINA POTRZEBUJE STAWAĆ WOBEC WYZWAŃ MŁODZIEŻY
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. K 8
Na zakończenie kongresu o misji z młodzieżą w roku dwusetlecia istnienia Zgromadzenia jego uczestnicy wystosowali list do każdego członka mazenodowskiej rodziny, w którym podkreślili konieczność udziału młodzieży w oblackiej misji. Oto kilka fragmentów:
Gromadząc się w kolebce Zgromadzenia, dzięki międzynarodowej wspólnocie z Aix, skupiliśmy się na przykładzie świętego Eugeniusza jako apostoła młodzieży i wzorze dla wszystkich Oblatów. Według naszego Założyciela nasza obecność pośród młodzieży jest zasadnicza w naszym dziele ewangelizacji. Ubóstwo współczesnej młodzieży nie jest jedynie kwestią braku materialnego, ale głębokim brakiem duchowym, który dotyka wszystkich wymiarów naszego człowieczeństwa w rozmaitych światowych kontekstach. Mimo to wiemy i doświadczamy, że wy, nasi młodzi, macie niesamowitą zdolność, aby dzięki charyzmatowi świętego zmienić tę sytuację wcielając wartości ewangeliczne Eugeniusza. Ta zdolność przejawia się w waszej wspaniałomyślności, zaangażowaniu w obliczu wyzwań, autentycznej otwartości na różnorodność, w pragnieniu duchowości, poczuciu sprawiedliwości, pośpiechu za zmianami, a zwłaszcza w żarliwości na rzecz miłości we wszystkich jej wcieleniach. To jest dla nas bardzo ważne. Wasz entuzjazm dodaje nam odwagi. Wasza miłość do świętego Eugeniusza pobudza nas do ponownego odkrycia go we współczesnym świecie i sprawia, że z odnowioną wdzięcznością traktujemy naszą misję. Wasza miłość do Kościoła w naszych sercach wznieca radość wobec naszej oblackiej misji. Jednocześnie jako Oblaci jesteśmy poruszeni sytuacją młodzieży i jak nasz Założyciel chcemy odpowiedzieć na jej apele, nie tylko kolejny raz potwierdzając, że misja wśród młodzieży jest posługą w pełni oblacką, ale podejmując wyzwanie, aby ciągle czynić więcej dla was i z wami.
My Oblaci pragniemy dać się zakwestionować młodzieży, stanąć wobec jej wyzwań. Chcemy wzrastać we wspólnej wizji: oblacka posługa wśród młodzieży nie stawia jedynie czoła rozmaitym kontekstom, ale dzielimy jeden charyzmat, który wszystkich nas łączy. Młodzieży, chcemy was słuchać i zrozumieć wasze potrzeby, a pracując razem znaleźć sposób, jak współczesnemu światu przekazywać orędzie Jezusa Chrystusa. W tej misji chcemy powrócić do przykładu świętego Eugeniusza, który wzywa nas, abyśmy wcielając w życie nasze wspólne dziedzictwo wzajemnie sobie pomagali, aby najpierw stawać się ludźmi, następnie chrześcijanami i wreszcie świętymi. Jedynie w ten sposób uda się nam pomóc naszej młodzieży odnaleźć jej prawdziwe powołanie i specyficzne powołanie, jakie Bóg wyznaczył każdemu z nich.
Zjednoczeni w modlitwie z wszystkimi naszymi braćmi oblatami, świeckimi stowarzyszonymi i młodzieżą
Uczestnicy Drugiego Międzynarodowego Oblackiego Kongresu o misji z młodzieżą.
28 września - CIESZYMY SIĘ Z WASZEGO ZAANGAŻOWANIA NA RZECZ WIELKICH IDEAŁÓW
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: CIESZYMY SIĘ Z WASZEGO ZAANGAŻOWANIA NA RZECZ WIELKICH IDEAŁóW
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. K 8
Pierwszy rok swej posługi w Aix-en-Provence ojciec de Mazenod poświęcił zasadniczo młodzieży. Kochał ich ojcowskim sercem oraz cieszył się ich postępami na drodze wiary. Po dwustu latach nadal cieszy się zaproszeniem, jakie jego synowie i córki kierują do młodzieży.
Droga młodzieży, zebrana przy sercu świętego Eugeniusza de Mazenoda, jako oblaci rozumiemy, że to wasz czas: czas zdumiewających zmian, gdzie wszystko jednocześnie zdaje się być możliwe i niemożliwe. Wraz z nami pozostańcie nieugięci na drodze wiary, z niezłomną wiarą w Jezusa i w światło Ducha Świętego. Oto sekret naszej wspólnej drogi! To Pan dodaje nam odwagi, aby płynąć pod prąd fali relatywizmu, materializmu i indywidualizmu we współczesnym świecie. Wsłuchując się w przykłady życia świętego Eugeniusza, bądźmy uważni, aby iść pod prąd. Jako młodzież, która zgromadziła się wokół Założyciela Stowarzyszenia Młodzieży, podejmijcie wzniosłe ideały dla najważniejszej rzeczywistości, jaką daje nam Chrystus. My, Oblaci, obiecujemy pomóc wam w tym zadaniu, ale prosimy, abyście podążali z nami.
W każdym wymiarze waszego codziennego życia i aż po krańce ziemi nieście ze sobą płomień miłości do Chrystusa, która płonął w sercu świętego Eugeniusza de Mazenoda do całego świata.
Uczestnicy II Międzynarodowego Oblackiego Kongresu na temat misji z młodzieżą.
27 września - ODWAGA I KONIECZNOŚĆ WYKORZYSTYWANIA WSPÓŁCZESNYCH ŚRODKÓW KOMUNIKACJI I MEDIÓW SPOŁECZNOŚCIOWYCH
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: ODWAGA I KONIECZNOŚĆ WYKORZYSTYWANIA WSPóŁCZESNYCH ŚRODKóW KOMUNIKACJI I MEDIóW SPOŁECZNOŚCIOWYCH
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. Pokorni w obliczu swych słabości, lecz ufni w moc Bożą, będą się starali doprowadzić wszystkich ludzi, a szczególnie ubogich, do pełnego poznania ich godności jako ludzi i jako dzieci Bożych. K 8
Na kongresie poruszono kwestię ewangelizacji przed media społecznościowe. Święty Eugeniusz, który wykorzystywał wszystkie środki ewangelizacji, jakie były dostępne w jego czasach, dzisiaj chętnie wykorzystałby wszelkie dostępne środki elektroniczne.
Kierując do was to przesłanie z odwagą pragniemy wykorzystać wszystkie dostępne środki komunikacji i mediów społecznościowych. Wiemy o niebezpieczeństwach, jakie one ze sobą niosą, ale chcemy pracować z oblacką młodzieżą, aby popierać wszelkie możliwe media jako budujące źródła Słowa Bożego dla wszystkich użytkowników, a nie jako narzędzia, które ich sobie podporządkowują. Aby tego dokonać, powinniśmy podjąć dojrzałą i staranną posługę komunikacji medialnej skierowaną do młodych we wszystkich możliwych formach.
Uczestnicy II Międzynarodowego Oblackiego Kongresu na temat misji z młodzieżą.
26 września - MŁODZI WRAZ Z NAMI STAJĄ SIĘ MISJONARZAMI
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: MŁODZI WRAZ Z NAMI STAJĄ SIĘ MISJONARZAMI
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. K 8
Jednym ze znaczących wydarzeń w ramach naszego jubileuszu był Międzynarodowy Kongres o misji oblackiej młodzieży, który w marcu 2016 roku odbył się w Aix-en-Provence. Każdy region reprezentowało pięciu przedstawicieli, którzy przybyli, aby z młodzieńczą świeżością ponownie odczytać naszą założycielską wizję. Superior Generalny w słowie wstępnym zwrócił uwagę na sposób, w jaki młodzież odpowiedziała, aby szukać nowych możliwości głoszenia Dobrej Nowiny.
Misja z młodzieżą pokazuje, iż ewangelizujemy wraz z młodymi, bowiem oni wraz z nami stają się misjonarzami. W miejscach, gdzie misja z młodzieżą dobrze funkcjonuje, dochodzi do włączenia się do grupy młodzieży, która przejmuje inicjatywę, ponosi faktyczna odpowiedzialność i staje się liderem.
Superior Generalny tak mówił o swych wizytacjach na misjach oblackich:
To bardzo znamienne, że we wszystkich miejscach, gdzie charyzmat oblacki jest dzielony z młodzieżą, młodzież go kocha. Utożsamiają się ze świętym Eugeniuszem i jego towarzyszami. W naszych błogosławionych (Józefie Gerardzie, Mario Borzadze) odkrywają prawdziwe świadectwo bliskości z ubogimi, przykłady niesamowitej wiary, a w męczennikach z Pozulelo mężną oblację. Kiedy wprowadza się ich w oblacki charyzmat działający Duch Święty sprawia, że młodzież doznaje doświadczenia przemiany.
Inny piękny wymiar tego doświadczenia tkwi w tym, że za każdym razem, gdy oblaci w swą misję włączają młodzież, dzieje się coś wspaniałego. Młodzież jest wspaniałomyślna, oddana i pełna ideałów. Młodzi chcą być blisko ubogich, chcą rozumieć i dzielić się Słowem Bożym; chcą się spotykać z innymi; poszukują czasu na indywidualną i wspólnotową modlitwę. Dzięki właściwemu prowadzeniu stają się oblatami, którzy pracującą z nami i nawet bez nas prowadzą piękne misje. To wspaniałe!
23 września - ŚWIADOMOŚĆ NASZEJ SŁABOŚCI UCZY NAS POKORY, ALE BÓG PRZYWRACA NAM UFNOŚĆ
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: ŚWIADOMOŚĆ NASZEJ SŁABOŚCI UCZY NAS POKORY, ALE BóG PRZYWRACA NAM UFNOŚĆ
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. Pokorni w obliczu swych słabości, lecz ufni w moc Bożą, będą się starali doprowadzić wszystkich ludzi, a szczególnie ubogich, do pełnego poznania ich godności jako ludzi i jako dzieci Bożych. K 8
Już w pierwszych kazaniach młodego kapłana wygłoszonych w Aix-en-Provence oraz w naszych regułach słyszymy echo uczuć Eugeniusza.
W każdą niedzielę Wielkiego Postu o szóstej rano głosiłem kazania w kościele świętej Magdaleny, aby pouczać lud Ciekawość, którą możesz sobie wyobrazić, przyciągnęła wielu ludzi jak i wieśniaków; ale zarówno oni jak i niższe klasy, które głownie miałem na względzie, udawały się tam z taką gorliwością, że mam nadzieję, że Bóg został uwielbiony.
Gdy zastanawiam się nad niesamowitą łatwością, z jaką wyrażałem się w języku, w którym nigdy często nie mówiłem, ponieważ prawie nie mieszkałem w tym kraju, skłaniam się, aby dostrzec w tym pewien rodzaj cudu. Wszystko zdumiewająco powinno dlatego ustać, ponieważ wchodziłem na ambonę odchodząc od ołtarza i wiesz, że nie przestawałem prosić obecnego Mistrza, aby On sam przemawiał przez moje usta.
Zresztą w sobotę wieczorem, gdy zastanawiałem się, co powinienem powiedzieć, zdarzyło się, że po kolei nie byłem w stanie wypowiedzieć nawet trzech słów po prowansalsku.
List do Karola Forbin-Janson, 9.04.1813, w: EO I, t. XV, nr 116.
Uznanie swoich właśnych słabości ukazuje pokorę Eugeniusza, ale Bóg przejmuje inicjatywę, Eugeniusz jest w stanie poruszyć serca ubogich i przemieniać je bożą miłością.
Współczucie to nie litość. Współczucie nigdy nie postrzega człowieka jako bytu słabego lub gorszego. Można powiedzieć, że współczucie ma swe źródło w sile słabości, którą dzielimy się, a nie w słabości bliźniego oraz w poznaniu naszego wzajemnego podobieństwa. Matthew Fox
22 września - NIEUSTANNIE POSZUKIWAĆ NOWYCH ŚRODKÓW, ABY ODWAŻNIE GŁOSIĆ EWANGELIĘ
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: NIEUSTANNIE POSZUKIWAĆ NOWYCH ŚRODKóW, ABY ODWAŻNIE GŁOSIĆ EWANGELIĘ
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. K 8.
Opis dotyczący przystępnego sposobu głoszenia sporządzony przez słynnego ewangelizatora John Wesley można odnieść do świętego Eugeniusza: Dałem się objąć, a ludzie, którzy przyszli, zobaczyli, że promienieję.
Nasz jubileusz dwusetlecia płomiennych oblackich misji obfituje w niewiarygodne historie, które pokazują nam, w jaki sposób staraliśmy się dotrzeć do ludzi patrząc na nich oczyma ukrzyżowanego Pana. Odsyłam was do dwóch oblackich stron internetowych, które ukazują wiele tego rodzaju historii. Zauważycie także kilka fragmentów ostatnich wydawnictw (http://www.omiword.org/fr/default/)
Wszystkie wasze wysiłki, talenty i wasze życie poświęciliście duszom na tak niebezpiecznych misjach. Oto wasza chwalebna specjalność... Piękna i szlachetna misja, bo na tej jedynej niezwykłej drodze macie gwarancję błogosławieństwa Pana I obfitości misyjnego Ducha. Poprzez wasze dokonania poświadczacie, że ten Duch jest centrum waszego Instytutu. Pius IX do uczestników Kapituły Generalnej z 1932 roku.
21 września - NIGDY NIE CZUĆ ZAKŁOPOTANIA W OBLICZU WYZWANIA PROPONOWANIA EWANGELII
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: NIGDY NIE CZUĆ ZAKŁOPOTANIA W OBLICZU WYZWANIA PROPONOWANIA EWANGELII
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. Niech się nie boją jasno przedstawiać wymagań Ewangelii i niech mają odwagę otwierać nowe drogi, aby posłanie zbawienia dotarło do wszystkich ludzi. K 8.
Przed dwustu laty nasze Zgromadzenie powstało, aby dzięki głoszeniu Ewangelii w ramach misji ludowych odbudować zniszczony Kościół we Francji. Dzisiaj odpowiadamy na zasadniczo różne wyzwania misyjne. Zawsze wspólnym mianownikiem było poszukiwanie nowych środków, aby dotrzeć do ludzi i głosić im Ewangelię. Celem misji była śmiałość, aby odpowiedzieć na potrzeby młodzieży, więźniów, służących, prowansalskich rolników, następnie oblaci starali się obejmować sanktuaria, które były centrami ustawicznej misji, następnie zechcieli przemierzać oceany, aby dotrzeć do zagubionych ludzi w kanadyjskich lasach, na przedmieściach angielskich miast, na plantacjach w Cejlonie, na pustyniach Algierii, na równinach Natalu i górach Lesotho, starali się porozumiewać z ludźmi w ich rodzimym języku, wnikać w ich kulturę w najodleglejszych zakątkach świata. Ciągle gorliwie odpowiadali na wyzwania każdej ich misji.
W kronice prowincji Lacombe czytamy o wdzięczności papieża Piusa IX za oblacką gorliwość w głoszeniu Ewangelii:
W 1938 roku brat Prime Girard OMI w czasie swych wakacji odwiedził Europę. W czasie swego pobytu mieszkał w Rzymie i był na prywatnej audiencji u papieża Piusa IX. Proboszcz z Bieguna Północnego zdał sprawozdanie Jego Świątobliwości z jego misji w Arktyce, wśród Inuitów oraz o trudzie życia na północy Kanady. Pius IX, który od początku popierał misje arktyczne z wielkim zainteresowaniem słuchał opowieści brata Girarda. Od tej chwili oblatów określał specjalistami od misji najtrudniejszych. Ten tytuł aż po dzień dzisiejszy przypisuje się oblatom na całym świecie. Mało jednak pamięta o tym, że to bratu Girardowi i pionierom misji arktycznych zawdzięcza się miano heroicznych misjonarzy.
Kolejny raz zobaczyliśmy, że byliście wierni waszej chwalebnej, świętej i wspaniałej specjalności, dzięki której wszystkie wasze wysiłki, talenty i wasze życie poświęciliście służbie duszom najbardziej opuszczonym na najniebezpieczniejszych misjach. Oto wasza chwalebna specjalność. Pius XI do uczestników Kapituły Generalnej z 1932 roku.
20 września - ZAWSZE BLISKO LUDZI
NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: ZAWSZE BLISKO LUDZI
Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości. K 8
Naszym powołaniem jest bycie blisko ludzi, czynimy to, kochając ich jezusową miłością Jezusa. Nie chodzi o obecność zaborczą, ale o blask Chrystusa, który przychodzi do nas z otwartymi ramionami, gotowy, by dawać i otrzymywać. Jesteśmy blisko ludzi, ponieważ jesteśmy gotowi przyjmować ich miłość. Konstytucja 8 wspaniale opisuje tę postawę bliskości.
pozwolimy się przez nich ewangelizować, ponieważ oni często przyczyniają się do tego, że w nowy sposób słyszymy Ewangelię, którą głosimy. Wrażliwi na mentalność ludzi, pozwolimy ubogacić się ich kulturą i tradycjami religijnymi.
Ludzie pozwalają nam w nowy sposób usłyszeć głoszoną przez nas Ewangelię. W nowy sposób nas kochają tą samą miłością, jaką umiłował nas Chrystus. Cóż za niesamowity przywilej i zaszczyt być blisko ludzi!
Z wielkim szacunkiem podziwiamy wychowawców, którzy wywarli na nas wrażenie a z wielką wdzięcznością tych, którzy dotknęli naszej ludzkiej wrażliwości. Środowisko jest bardzo ważną bazą, ale żywotną siłą dla rosnącej rośliny i duszy dziecka jest ciepło. Carl Jung