kazimierz.lubowicki@oblaci.pl

W auli Wyższego Seminarium Duchownego w Obrze odbył się koncert w wykonaniu zespołu Gitary Niepokalanej. Wydarzenie to było związane z premierą najnowszego albumu grupy, który ukazał się pod koniec stycznia. Płyta zatytułowana KAIROS zawiera 12 utworów o tematyce religijnej, w dużej mierze autorskich. Utrzymana jest w klimacie akustycznym. To pierwsze od 14 lat wydanie Gitar Niepokalanej.
Podczas koncertu nie zabrakło wykonań tak nowych, jak i starych przebojów zespołu. Wykonywane utwory nawiązywały do charyzmatu misji, którym odznaczają się misjonarze oblaci.

„Naszym zadaniem jest docierać do ludzi z Ewangelią. Cieszy nas, kiedy klerykom udaje się to robić poprzez śpiew, taniec. Dobrze, że chcą w ten sposób z zapałem otwierać ludziom drogę do przyjęcia Bożego Słowa.”

o. Józef Wcisło OMI – rektor scholastykatu w Obrze

Koncert spotkał się z dobrym odbiorem licznie zgromadzonej publiczności.
Płytę „KAIROS” można nabyć podczas koncertów Gitar, a także na furcie Seminarium w Obrze. Wkrótce krążek trafi też do innych punktów sprzedaży i na platformy streamingowe w Internecie.

Obok utworów napisanych przez obecny skład zespołu, na płycie znalazły się również dobrze znane wielu pokoleniom utwory i często wykonywane w naszych kościołach: „Nie umiem dziękować Ci, Panie” – autorstwa o. Kazimierza Lubowickiego OMI, „Kiedy w jasną, spokojną, cichą noc” – muzyka autorstwa o. Henryka Tomysa OMI, czy utwór „Matce misjonarza”.

„Kiedy w jasną, spokojną, cichą noc” (fragment)

„Nie wyście mnie wybrali” (fragment)

„Matce misjonarza” (fragment)

„Tato” (fragment)

(pg/sz)

Zakończyło się dziś trwające od 19 lutego doroczne spotkanie prowincjałów Regionu Europejskiego Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Przełożeni sześciu oblackich prowincji: francuskiej, anglo-irlandzkiej, belgijsko-holenderskiej, polskiej, śródziemnomorskiej i środkowoeuropejskiej obradowali tym razem w Hünfeld k. Fuldy. W spotkaniu uczestniczył radny generalny na Europę, o. Antoni Bochm OMI, a przewodniczył mu o. Paweł Zając OMI, obecnie prezydent Międzyprowincjalnej Konferencji Oblatów w Europie. Dyskutowano m.in. o nowych projektach misyjnych dla emigrantów i ubogich w wybranych wspólnotach europejskich: Palermo, Nicei, Londynie; omówiono plany dalszego zaangażowania oblatów przy sanktuarium w Lourdes; dokonano przeglądu bieżących inicjatyw duszpasterskich w Regionie Europejskim z myślą o przygotowaniu raportu na spotkanie międzykapitulne, które odbędzie się w dniach 1-13 lipca 2019 r. w Obrze; przedyskutowano działalność europejskich komisji do spraw duszpasterstwa młodzieży, formacji zakonnej oraz misji. Ponadto tematem dyskusji prowincjałów było dalsze koordynowanie oblackiego duszpasterstwa młodzieży w Europie z myślą o ogłoszonym przez Ojca Św. Światowym Dniu Młodzieży w Portugalii, troska o dobry poziom duszpasterstwa powołań oraz szanse i wyzwania, jakie niesie ze sobą rosnąca wielokulturowość europejskich wspólnot. Wygospodarowano także czas, by zwrócić uwagę na podstawowe wyzwania stojące obecnie przed Kościołem powszechnym oraz na odpowiedź oblatów na inicjatywy papieża Franciszka. Wiele z nich dotyczy wprost istoty charyzmatu oblackiego – głoszenia Ewangelii ubogim.

Celem Międzyprowincjalnej Konferencji Oblatów w Europie jest regularna wymiana doświadczeń duszpasterskich i misyjnych, podtrzymywanie wspólnych projektów i ich koordynacja. Każdego roku odbywają się dwa spotkania temu poświęcone. Najpierw dialog nawiązują przełożeni prowincjalni, by w drugiej połowie roku zaprosić do rozmowy i wspólnego planowania reprezentantów wszystkich europejskich komisji i przełożonych jurysdykcji zależnych od prowincji (delegatury i misje). W sposób szczególny owocem współpracy całego Regionu Europejskiego jest działalność międzynarodowej wspólnoty oblackiej w Lourdes oraz doroczne zjazdy formacyjne kleryków w Aix-en-Provence, kolebce Zgromadzenia. Każdego roku organizowane są ponadto liczne spotkania tematyczne: wychowawców seminaryjnych, młodzieży, młodych zakonników, duszpasterzy zaangażowanych w rozmaite dzieła, itp. Najbliższe spotkania tego rodzaju odbędą się latem w Polsce – dla młodzieży związanej z charyzmatem oblackim oraz jesienią we Francji – dla oblatów posługujących w sanktuariach.

(pg)

Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w Poznaniu. We wtorek 19 lutego ciało śp. ojca Oleksiuka zostało wniesione na barkach współbraci z jego wspólnoty do kościoła parafialnego Chrystusa Króla w Poznaniu. Oczekując na Mszę świętą, odmówiono różaniec w intencji zmarłego. Eucharystii przewodniczył przełożony komunitetu – o. Krzysztof Ziętkowski OMI, a kazanie wygłosił o. Józef Niesłony OMI.

Kaznodzieja przypomniał, że o. Mieczysław odchodził do wieczności u progu godziny Miłosierdzia. Jego życie dojrzewało do wieczności przez 65 lat, w tym 43 lata profesji zakonnej i 37 lat kapłaństwa.

Ojciec Mieczysław chętnie opowiadał o sobie. Czuł potrzebę rozmowy. Należał do osób wrażliwych. Nieraz, w przypływie szczerości, zwierzał się z tajemnic swojego życia.
(…) Śp. o. Mieczysław jak każdy, który odmawia brewiarz, codziennie przy Komplecie powtarzał; „O Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju”. Codziennie też w Komplecie, powtarzał słowa Pana Jezusa z Krzyża: „W ręce Twoje, Panie, powierzam ducha mojego”.
(…) Bądź mu Panie światłem, które nie zna zachodu, światłość wiekuista niechaj Mu świeci. Niech to czego na ziemi szukał ze światłem wiary, w wieczności stanie się rzeczywistością. Niech to Jego doczesne życie, które tu na ziemi obumarło, trwa wiecznie z Bogiem.

List kondolencyjny w imieniu Ordynariusza Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego odczytał proboszcz parafii garnizonowej w Poznaniu – ks. płk Mariusz Stolarczyk. Słowo podziękowania wygłosił również proboszcz parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, w której często pomagał śp. ojciec Mieczysław. W uroczystościach uczestniczyli wierni z parafii garnizonowych w Wałczu i Biedrusku, gdzie ojciec Oleksiuk był proboszczem. Po zakończonej liturgii, trumnę przeniesiono do karawanu i przewieziono do Kodnia.

Mszy świętej pogrzebowej w Kodniu przewodniczył Ordynariusz Diecezji Siedleckiej – bp Kazimierz Gurda. Na początku liturgii odczytano słowo bp. gen. bryg. Józefa Guzdka, w którym podkreślił, że „Ojciec Mieczysław zostawił dobry ślad w szeregach Ordynariatu, zostawił dobry ślad w szeregach Wojska Polskiego”. Eucharystię koncelebrowało kilkudziesięciu prezbiterów – zarówno oblatów, jak i kapłanów diecezjalnych. Słowo Boże wygłosił o. Jan Jarosz OMI – kolega rocznikowy śp. ojca Oleksiuka.

Nawiązując do liturgii Słowa, podkreślał wiarę w nasze osobiste zmartwychwstanie, a spoglądając na Krzyż wskazał, że dramat umierania Chrystusa jest także znakiem i pociechą dla nas: „Po to umiera na krzyżu, aby oswoić nasz lęk umierania (…) To zjednoczenie się z naszym lękiem jest tak dalekie, że umiera na krzyżu jako złoczyńca”. Przechodząc zaś z teologicznej refleksji do życia zmarłego, zatrzymał się na chwilę, cytując Dietricha Bonhoeffera – teologa luterańskiego – który zauważył, że „Bóg nie uwalnia od krzyża, ale zbawia przez Krzyż”. Takie były ostatnie miesiące życia ojca Oleksiuka, kiedy powoli obumierał na łóżku szpitalnym. Mówiąc o definicji życia zakonnego w kontekście obumierania, o. Jan Jarosz OMI wskazał, że wielką sztuką, jakiej doświadczył zmarły, jest „pozwolić obumierać również swemu ciału”.

 

 

Nie jestem jego przełożonym wojskowym – jestem jego kolegą, ale chciałbym powiedzieć: Drogi Mietku, spocznij, odpocznij… Wstąp do szeregu – do szeregu tak wielu oblatów, którzy tutaj leżą na tej nadbużańskiej ziemi, do szeregu tych wszystkich, którzy oglądają Boga.

W liturgii uczestniczyła również asysta wojskowa i kapelani Wojska Polskiego. Ojciec Mieczysław Oleksiuk OMI spoczął „w szeregu” swoich współbraci na kwaterze oblackiej w Kodniu. Ostatni hołd oddali mu żołnierze, którzy – zgodnie z ceremoniałem wojskowym – oddali salwę honorową.

(pg/zdj. OMI Poznań/OMI Kodeń)

Ojciec Mariusz Bosek OMI poprowadził spotkanie w szkole International School of Poznan. Prelekcja dotyczyła edukacji dzieci w krajach trzeciego świata. Postarał się to pokazać na przykładzie Madagaskaru. Dzieci były bardzo zainteresowane tą tematyką i chętnie zadawały pytania. Mogły również obejrzeć eksponaty i produkty misyjne.

International School of Poznan to szkoła wielojęzyczna. Została założona w 2005 roku. We wrześniu 2016 roku liczba uczniów przekroczyła 550. Uczą się w niej dzieci różnych narodowości. Szkoła realizuje międzynarodowy program nauczania. Lekcje odbywają się w języku angielskim.

(zdj. Lumen Caritatis)