omi

26 września

NASZYM IDEAŁEM JEST ROZTROPNOŚĆ, UMIARKOWANIE, ALE Z UWAGĄ, SIŁĄ I ODWAGĄ. Więcej Info

przez omi

25 września

HENRYK TEMPIER: SYN, PRZYJACIEL, DAWNY KOLEGA, ADMONITOR, KIEROWNIK DUCHOWY I SPOWIEDNIK EUGENIUSZA Więcej Info

przez omi

23 wrzenia

TUTAJ CIERPIĘ PONAD MIARĘ, TYM BARDZIEJ, ŻE NIE MOGĘ BYĆ UŻYTECZNY NICZEMU ANI NIKOMU.

Biedny Eugeniusz! Rozczarowany wolno postępującą rekonwalescencją, zawiedziony postępowaniem niektórych oblatów, zagniewany, że nie mógł pełnić swej misji jako wikariusz generalny w Marsylii. Kiedy nadszedł kryzys polityczny w jego lęku możemy odnaleźć coś zwierzęcego, zwłaszcza w jego staraniu o oblatów i swego wujka, starego, 83. letniego Fortunata.

Czy jest do pojęcia, żeby ojciec miał odwagę pozostawiać mnie bez listu od 27 lipca do 4 sierpnia w takich momentach, jak te, w których się znajdujemy! Mówiłem ojcu w ostatnim liście, żeby ojciec natychmiast powiadomił mnie, czy mój stryj uważał za stosowne, żebym wracał do niego. Powtarzam ojcu to samo polecenie; tutaj cierpię ponad miarę, tym bardziej, że nie mogę być użytecznym niczemu ani nikomu.

List do Henryka Tempiera, 09.08.1830, w: EO I, t. VII, nr 353.

Cztery dni później nadal zastajemy go niespokojnym, że nic nie może zrobić.

Mój drogi przyjacielu, choć ojciec napisał mi listy z 20 i 27 lipca oraz z 4 sierpnia, nie mogę się nie martwić niedbałością ojca w przekazywaniu mi waszych wiadomości, których tak bardzo potrzebuję. Zmęczyłem się powtarzaniem ojcu, że w poważnej sytuacji, w jakiej się znajdujecie, nie byłoby za dużo pisać do mnie trzy razy tygodniowo. Ojciec domyśla się, że myślę tylko o was i że czuję się tutaj tak jak ryba bez wody.

List do Henryka Tempiera, 13.08.1830, w: EO I, t. VII, nr 354.

              Możemy utożsamić się z doświadczeniem troski o przyjació, którzy są daleko i mogą znajdować się w niebezpieczeństwie, ale z powodu odległości, wieku, choroby lub innych okoliczności nic nie możemy uczynić. Eugeniusz przynosi nam umocnienie.

Powiem jednak ojcu, że nie tracę nadziei i że jestem przy­gnębiony, ale niepowalony. Wydaje mi się, że nasz Pan swoją łaską pomo­że nam znieść wszystkie nasze zmartwienia.

List do Henryka Tempiera, 23.08.1830, w: EO I, t. VII, nr 359.

przez omi

22 września

TERAZ POZOSTAJE NAM ZNAĆ TO, CO DZIEJE SIĘ U WAS.

Wreszcie wczoraj Constitutionnel z dnia 31. ukazał nam stan rzeczy przez to, co mówi i przez to, co przemil­cza. Parę listów adresowanych do rodzin szwajcarskich, których krewni są na usługach Francji, potwierdziło część opowiadań dziennikarza. Teraz pozostaje nam znać to, co się dzieje u was. Cokolwiek mogłoby się mi tutaj mówić, jeżeli w Marsylii sądzono by, żebym koniecznie wracał, proszę mnie o tym powiadomić. Moje niedomaganie nie należy do tych, które zmiana powietrza może uleczyć; wczoraj serce dość mnie zmęczyło; poza tym czuję się dobrze.

 List do Henryka Tempiera, 04.08.1830, w: EO I, t. VII, nr 352.

Do Eugeniusza do Szwajcarii dotarła wiadomość o buntach, grabieży i zniszczeniach w siedzibie arcybiskupa, w kościele Saint Germain l’Auxerrois, w nowicjacie jezuitów oraz o niszczeniu krzyży misyjnych. To był początek prześladowań Kościoła i terroru jak w 1789 roku. Czyżby przymierze tronu i ołtarza odnowione przez Burbonów było w stanie rozpadu? Czy oblaci będą prześladowani?

Eugeniusz widocznie cierpiał z powodu oddalenia. W nierealistyczny sposób starał się wrócić do Francji, ale faktem oczywistym było jego fizyczne osłabienie. Jako Założyciel pokazuje nam rozdarcie pomiędzy rzeczywistością a niemożliwymi do zrealizowani ideałami. Skupił się na Bogu i również nas do tego zaprasza.

przez omi

21 września

REWOLUCJA CZERWCOWA: CHWALEBNA CZY NIE?

To, co w historii Francji jest nazywane trzema chwalebnymi dniami (27-29 lipca 1830 roku) było chwalebne dla wszystkich za wyjątkiem świętego Eugeniusza. W poprzednich latach dominowały nastroje antyreligijne, działania rzadu pogarszały się. Teraz w Paryżu rozszalała się rewolucja i przemoc, która doprowadziła do abdykacji króla Karola X i objęciem władzy przez króla Ludwika Filipa. Nie został mianowany królem Francji ale Francuzów. Król obywateli w opozycji do prawomocnej linii Burbonów bedzie dążył do zmiany relacji pomiędzy państwem a Kościołem. Zobaczymy, że ta zmiana w najbliższych latach osobiście dotknie świętego Eugeniusza.

Eugeniusz przebywał w Szwajcarii, podczas gdy ojciec Tempier w Marsylii. Dotarły do niego pogłoski o incydentach z Paryża, które wzbudziły w nim niepokój.

Mój drogi przyjacielu, ojciec rozumie, z jaką niecierpliwością ocze­kuję wiadomości od ojca. Ojciec nie pisał do mnie 30., w czasie, w któ­rym według mego obliczenia, ojciec powinien mieć wiadomości o wyda­rzeniach w Paryżu.

              Ojciec nie miał racji, bo ojciec może domyślać się stopnia mego nie­pokoju po nowinach, jednych bardziej przesadzonych od drugich, gdy przez trzy dni poczta nie dochodziła.

List do Henryka Tempiera, 04.08.1830, w: EO I, t. VII, nr 352.

Niepokój Eugeniusza dotyczył wiedzy, czy przemoc już rozlała się na południe Francji oraz czy oblacji i mieszkańcy jego diecezji są bezpieczni. Pytał siebie, czy będzie to powtórka wydarzeń z 1789 roku.

przez omi