koordynator

Oblacka Prowincja Kolombo na Sri Lance cieszy się z sześciu nowych prezbiterów. Święceń kapłańskich udzielił im bp Norbert Andradi OMI z diecezji Anuradhapura. Liturgia święceń określona jest przez odpowiednie przepisy liturgiczne, ale w zależności od regionu świata pojawiają się w niej lokalne tradycje. Na Sri Lance diakoni wchodzą do kościoła wraz ze swoimi rodzicami, w czasie liturgii otrzymują też od nich specjalne błogosławieństwo.

Manutergium – zapomniana tradycja święceń kapłańskich

Na Sri Lance znajdują się dwie prowincje oblackie. Prowincja Kolombo liczy blisko 140 misjonarzy.

(pg/zdj. Poorna Kaushan)

Wspólnota polonijna w Genk w Belgii świętowała jubileusz 90. lecia Żywego Różańca. W Eucharystii pod przewodnictwem o. Adama Hetmana OMI, proboszcza, uczestniczył poczet sztandarowy grupy modlitewnej. Po Mszy świętej odbyła się agapa. Głównym zadaniem wspólnoty jest modlitwa różańcowa w wyznaczonych intencjach.

(pg/zdj. wspólnota polonijna w Genk)

W Prowincji Indii poświęcono odnowiony dom zakonny, który służy wspólnocie misjonarzy oblatów, których głównym zadaniem jest głoszenie misji parafialnych i rekolekcji. W wielu prowincjach misjonarze ludowi rozsiani są po poszczególnych domach zakonnych jurysdykcji. Niektóre prowincje oblackie tworzą dla nich specjalne wspólnoty, w których mają możliwość ciągłej formacji oraz wymiany doświadczeń.

Misje parafialne i rekolekcje – charyzmat oblatów

Głoszenie misji i misje zagraniczne tradycyjnie zajmują pierwsze miejsce w naszym apostolstwie. Jednak żadna posługa nie jest nam obca, byle tylko nie tracić z oczu pierwszorzędnego celu Zgromadzenia, którym jest ewangelizacja najbardziej opuszczonych – przypomina Reguła 7b.

W Polskiej Prowincji posługuje ponad 30 misjonarzy ludowych (rekolekcjonistów). Część z nich jest jednocześnie Misjonarzami Miłosierdzia ustanowionymi przez Ojca Świętego ze specjalnymi uprawnieniami w sakramencie pokuty i pojednania. Co roku misjonarze ludowi spotykają się na specjalnych sesjach formacyjnych. Listę rekolekcjonistów można znaleźć TUTAJ.

(pg/zdj. OMI India)

Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej zakończyły roczne uroczystości jubileuszowe związane z życiem i posługą zgromadzenia zakonnego. Żeńska gałąź oblackiego charyzmatu zrodziła się z potrzeby serca kobiet, które chciały żyć pasją św. Eugeniusza de Mazenoda.

„Jesteśmy rodziną”

Być może to wyrażenie najlepiej podsumowuje spotkanie w Pozuelo. Cieszę się, że mogłam przyjechać tutaj z Niemiec, aby dzielić ten wyjątkowy moment z rodziną. Na zakończenie roku jubileuszowego 25 lat życia wspólnotowego zorganizowałyśmy kongres, na który przybyli ludzie z różnych części Madrytu i innych krajów, takich jak: Niemcy, Francja, Polska, Włochy. Ludzie o różnorodnym sposobie przeżywania charyzmatu św. Eugeniusza – świeccy, oblaci, osoby konsekrowane ze Stowarzyszenia Współpracownic Oblatek Misjonarek Niepokalanej i oczywiście oblaci – wyjaśnia s. Lisa OMI.

Oblatki: Kiedy córka idzie do klasztoru [ŚWIADECTWO]

W spotkaniu w Madrycie wziął udział o. Bartosz Madejski OMI, wikariusz prowincjalny Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

„Geniusz kobiecy w charyzmacie św. Eugeniusza”

Gościem specjalnym podczas sympozjum oraz uroczystości jubileuszowych w Madrycie był o. Luis Alonso OMI, superior generalny Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Podczas konferencji wygłosił referat pt.: „Geniusz kobiecy w charyzmacie św. Eugeniusza”.

Istnieje kobiecy sposób odnoszenia się do ubogich na misji i ma on związek z Maryją – mówił generał oblatów. – Ta macierzyńska miłość Maryi, troska i czułość wobec ubogich i wszystkiego, co stworzone, jest tym, co kobiety żyjące zgodnie z naszym charyzmatem mają ucieleśniać i przedłużać.

Konferencja generała oblatów stała się kanwą rozmów przy tzw. okrągłym stole, które stanowiły przestrzeń wymiany doświadczeń oraz kreatywnych pomysłów.

Pojawiły się następujące idee: kobieca empatia, zdolność kobiet do tworzenia rodziny i domu, a także znaczenie kontemplowania spotkania Jezusa z kobietami w Ewangelii. Usłyszeliśmy także świadectwa osób, które podzieliły się swoimi osobistymi doświadczeniami z Panem i jak pomocne było dla nich to, że na ich duchowej drodze towarzyszyła im kobieta konsekrowana – wyjaśnia siostra Lisa, oblatka.

Oblatki MN: Doświadczenie misyjne w Maroku

W centrum Eucharystia

Wieczorem uczestnicy konferencji mieli okazję przypomnieć sobie historię Misjonarek Oblatek Maryi Niepokalanej. Prezentacja wypełniona była również wieloma anegdotami z życia rodziny zakonnej. Centralnym wydarzeniem kończącego się jubileuszu była Eucharystia pod przewodnictwem superiora generalnego Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Świętowaliśmy część naszej historii z rodziną, parafianami, braćmi, siostrami i przyjaciółmi. Wzruszyłam się, myśląc, że siostry hiszpańskie miały odwagę rozpocząć tę przygodę naszego oblackiego życia zakonnego ponad 26 lat temu w tym domu, w którym teraz jesteśmy. I uświadomiłam sobie, że w tej chwili jest nas już 21 sióstr (co nie jest wiele), ale pochodzimy z sześciu narodowości, jesteśmy w trzech różnych krajach i mamy pragnienie dalszego szerzenia charyzmatu, który został nam dany. Dziękuję Bogu za tę możliwość i za duchową rodzinę, którą mi dał, abym mogła dalej wzrastać jako kobieta w Jego Kościele – wyjaśnia siostra Lisa.

Misjonarki oblatki już w Peru – już z Najświętszym Sakramentem

Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej – w 1997 roku dziewięć kandydatek zaczęło życie wspólnotowe w Pozuelo w Hiszpanii, dając początek oblatkom Maryi Niepokalanej. Zaczęły od rozważania konstytucji oblatów, przeredagowując je na potrzeby wspólnoty żeńskiej oraz wyboru spośród siebie przełożonej. Dzień rozpoczynały wspólną modlitwą, po czym każda udawała się na uczelnię na studia. Po nauce siostry oddawały się pracy w domu rekolekcyjnym, katechizowaniu dzieci i młodzieży w parafii. Dzień kończył się Eucharystią w miejscowej wspólnocie oblackiej. Rok później nowe zgromadzenie uzyskało aprobatę Kościoła.

Więcej o Misjonarkach Oblatkach Maryi Niepokalanej można znaleźć TUTAJ

(pg)