Komentarz do Ewangelii dnia

W wychowaniu człowieka obok miłości potrzeba zbioru zasad. Niekiedy potrzeba wielu lat, aby się przekonać, że choć trudne, mają one sens. Jezusowe zasady mają charakter ponadczasowy i niezmienny. Ponadto jesteśmy pewni Jego miłości. Trzeba nam iść i głosić nie tylko słowem, ale nade wszystko czynem i w mocy miłości naszego Boga.


Belgia: 90 lat Bractwa Żywego Różańca w Genk

Wspólnota polonijna w Genk w Belgii świętowała jubileusz 90. lecia Żywego Różańca. W Eucharystii pod przewodnictwem o. Adama Hetmana OMI, proboszcza, uczestniczył poczet sztandarowy grupy modlitewnej. Po Mszy świętej odbyła się agapa. Głównym zadaniem wspólnoty jest modlitwa różańcowa w wyznaczonych intencjach.

(pg/zdj. wspólnota polonijna w Genk)


Indie: Odnowiony dom dla misjonarzy ludowych

W Prowincji Indii poświęcono odnowiony dom zakonny, który służy wspólnocie misjonarzy oblatów, których głównym zadaniem jest głoszenie misji parafialnych i rekolekcji. W wielu prowincjach misjonarze ludowi rozsiani są po poszczególnych domach zakonnych jurysdykcji. Niektóre prowincje oblackie tworzą dla nich specjalne wspólnoty, w których mają możliwość ciągłej formacji oraz wymiany doświadczeń.

Misje parafialne i rekolekcje – charyzmat oblatów

Głoszenie misji i misje zagraniczne tradycyjnie zajmują pierwsze miejsce w naszym apostolstwie. Jednak żadna posługa nie jest nam obca, byle tylko nie tracić z oczu pierwszorzędnego celu Zgromadzenia, którym jest ewangelizacja najbardziej opuszczonych – przypomina Reguła 7b.

W Polskiej Prowincji posługuje ponad 30 misjonarzy ludowych (rekolekcjonistów). Część z nich jest jednocześnie Misjonarzami Miłosierdzia ustanowionymi przez Ojca Świętego ze specjalnymi uprawnieniami w sakramencie pokuty i pojednania. Co roku misjonarze ludowi spotykają się na specjalnych sesjach formacyjnych. Listę rekolekcjonistów można znaleźć TUTAJ.

(pg/zdj. OMI India)


Lubliniec-Kokotek: Spotkanie oblackich duszpasterzy młodzieży

W Lublińcu-Kokotku odbyło się dwudniowe spotkanie oblackich duszpasterzy młodzieży. Był to czas wymiany doświadczeń, wspólnej modlitwy oraz formacji. Duszpasterzom z oblackich parafii oraz dzieł towarzyszył o. Tomasz Maniura OMI – Prowincjalny Duszpasterz Młodzieży. Konferencję pt.: „W relacji ku formacji” poprowadziła Urszula Kotas – ekspertka w zakresie coachingu i warsztatów rozwojowych.

Na czym polegał sukces pracy Eugeniusza z młodzieżą?

Dziękujemy wszystkim za udział i zaangażowanie! To spotkanie było nie tylko czasem nauki, ale także wzajemnej inspiracji i budowania więzi. Spotkanie zakończyliśmy, ale nasza praca dla młodzieży trwa dalej – podsumowują uczestnicy.

(pg/zdj. niniwa.pl)


Misjonarki oblatki świętowały jubileusz 25. lecia

Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej zakończyły roczne uroczystości jubileuszowe związane z życiem i posługą zgromadzenia zakonnego. Żeńska gałąź oblackiego charyzmatu zrodziła się z potrzeby serca kobiet, które chciały żyć pasją św. Eugeniusza de Mazenoda.

„Jesteśmy rodziną”

Być może to wyrażenie najlepiej podsumowuje spotkanie w Pozuelo. Cieszę się, że mogłam przyjechać tutaj z Niemiec, aby dzielić ten wyjątkowy moment z rodziną. Na zakończenie roku jubileuszowego 25 lat życia wspólnotowego zorganizowałyśmy kongres, na który przybyli ludzie z różnych części Madrytu i innych krajów, takich jak: Niemcy, Francja, Polska, Włochy. Ludzie o różnorodnym sposobie przeżywania charyzmatu św. Eugeniusza – świeccy, oblaci, osoby konsekrowane ze Stowarzyszenia Współpracownic Oblatek Misjonarek Niepokalanej i oczywiście oblaci – wyjaśnia s. Lisa OMI.

Oblatki: Kiedy córka idzie do klasztoru [ŚWIADECTWO]

W spotkaniu w Madrycie wziął udział o. Bartosz Madejski OMI, wikariusz prowincjalny Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

„Geniusz kobiecy w charyzmacie św. Eugeniusza”

Gościem specjalnym podczas sympozjum oraz uroczystości jubileuszowych w Madrycie był o. Luis Alonso OMI, superior generalny Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Podczas konferencji wygłosił referat pt.: „Geniusz kobiecy w charyzmacie św. Eugeniusza”.

Istnieje kobiecy sposób odnoszenia się do ubogich na misji i ma on związek z Maryją – mówił generał oblatów. – Ta macierzyńska miłość Maryi, troska i czułość wobec ubogich i wszystkiego, co stworzone, jest tym, co kobiety żyjące zgodnie z naszym charyzmatem mają ucieleśniać i przedłużać.

Konferencja generała oblatów stała się kanwą rozmów przy tzw. okrągłym stole, które stanowiły przestrzeń wymiany doświadczeń oraz kreatywnych pomysłów.

Pojawiły się następujące idee: kobieca empatia, zdolność kobiet do tworzenia rodziny i domu, a także znaczenie kontemplowania spotkania Jezusa z kobietami w Ewangelii. Usłyszeliśmy także świadectwa osób, które podzieliły się swoimi osobistymi doświadczeniami z Panem i jak pomocne było dla nich to, że na ich duchowej drodze towarzyszyła im kobieta konsekrowana – wyjaśnia siostra Lisa, oblatka.

Oblatki MN: Doświadczenie misyjne w Maroku

W centrum Eucharystia

Wieczorem uczestnicy konferencji mieli okazję przypomnieć sobie historię Misjonarek Oblatek Maryi Niepokalanej. Prezentacja wypełniona była również wieloma anegdotami z życia rodziny zakonnej. Centralnym wydarzeniem kończącego się jubileuszu była Eucharystia pod przewodnictwem superiora generalnego Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Świętowaliśmy część naszej historii z rodziną, parafianami, braćmi, siostrami i przyjaciółmi. Wzruszyłam się, myśląc, że siostry hiszpańskie miały odwagę rozpocząć tę przygodę naszego oblackiego życia zakonnego ponad 26 lat temu w tym domu, w którym teraz jesteśmy. I uświadomiłam sobie, że w tej chwili jest nas już 21 sióstr (co nie jest wiele), ale pochodzimy z sześciu narodowości, jesteśmy w trzech różnych krajach i mamy pragnienie dalszego szerzenia charyzmatu, który został nam dany. Dziękuję Bogu za tę możliwość i za duchową rodzinę, którą mi dał, abym mogła dalej wzrastać jako kobieta w Jego Kościele – wyjaśnia siostra Lisa.

Misjonarki oblatki już w Peru – już z Najświętszym Sakramentem

Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej – w 1997 roku dziewięć kandydatek zaczęło życie wspólnotowe w Pozuelo w Hiszpanii, dając początek oblatkom Maryi Niepokalanej. Zaczęły od rozważania konstytucji oblatów, przeredagowując je na potrzeby wspólnoty żeńskiej oraz wyboru spośród siebie przełożonej. Dzień rozpoczynały wspólną modlitwą, po czym każda udawała się na uczelnię na studia. Po nauce siostry oddawały się pracy w domu rekolekcyjnym, katechizowaniu dzieci i młodzieży w parafii. Dzień kończył się Eucharystią w miejscowej wspólnocie oblackiej. Rok później nowe zgromadzenie uzyskało aprobatę Kościoła.

Więcej o Misjonarkach Oblatkach Maryi Niepokalanej można znaleźć TUTAJ

(pg)


Bilad-as Sudan - Niezwykła konferencja, ważny temat + darmowa książka

W oblackim klasztorze na Świętym Krzyżu dobiega końca kolejna edycja konferencji naukowej "Bilad-as Sudan". Tym razem tematem spotkania była rzeczywistość relacji: religie a polityka.

Wśród prelegentów i tematów można było usłyszeć:

  • prof. dr hab. Ryszard Vorbrich (UAM), Muridzi i Baye Fall. Charyzmatyczna wspólnota dwóch podmiotów socjoreligijnych w działaniu
  • prof. dr hab. Jacek Pawlik SVD, Chrześcijanie i muzułmanie w Togo. Szanse wspólnego życia
  • dr hab. Robert Piętek, prof. UPH w Siedlcach, Uwagi o przemianach na wybrzeżu Senegambii w pierwszej połowie XVII w.
  • dr hab. Jacek Łapott, prof. US, Kultura Tellem – zapomniane ogniwo w łańcuchu historii ludów Afryki Zachodniej
  • prof. dr hab. Maciej Ząbek (UW), Zwyczaje związane z piciem piwa w kraju Dogonów
  • mgr inż. arch,. Marek Kulczyk (REFUGIO), dr hab. Sylwia Kulczyk, prof. UW, Wokół świętego kamienia, czyli polityka poza horyzontem. Sarraounia Mangou (Niger) wobec wyzwań współczesnego świata.
  • dr hab. Renata Diaz-Szmidt (UW), Problematyczne związki polityki z religią - kolonializm i Kościół katolicki w literaturze Gwinei Równikowej
  • dr Lucjan Buchalik (MM Żory), Epidemia poprawności. Refleksje muzealnika nad procesem ideologizowania muzeów
  • dr Nagmeldin Karamalla-Gaiballa (UW), dr hab. Hanna Rubinkowska-Anioł, prof. UW, Wielka Tama Etiopskiego Renesansu (GERD) i jej znaczenie dla stosunków etiopsko-sudańskich
  • dr Darek Skonieczko (PME), Twórczość Lamidi Fakeye - tradycyjne wierzenia nigeryjskie oczami chrześcijańskiego artysty
  • prof. dr hab. Jarosław Różański OMI (UKSW), Radykalizm w islamie w północnym Kamerunie wczoraj i dziś

Wokół konferencji powstała praca zbiorowa, którą można pobrać tutaj: KLIKNIJ

Sympozjum Bilad As-Sudan o Afryce

Zamysł cyklu konferencji poświęconych Bilad as-Sudan i połączonych z nimi publikacji na początku był związany z badaniami dotyczącymi uchodźców z Sudanu. Pomysł powstał w czasie badań terenowych, a konkretnie – bazuję na swojej pamięci i notatkach – w okolicach Adjumani w północnej Ugandzie – dosłownie "pod drzewem". Było to w 2011 r., kiedy to prof. Maciej Ząbek rozpoczął realizację projektu badawczego, dotyczącego uchodźców sudańskich - wyjaśnia genezę spotkań o. prof. Jarosław Różański OMI.

Komitet naukowy konferencji tworzą: dr hab. Renata Diaz-Szmidt (UW); dr hab. Hanna Rubinkowska-Anioł (UW); dr hab. Jacek Łapott, prof. US; prof. dr hab. Jacek Pawlik SVD (UWM); dr hab. Robert Piętek, prof. UPH w Siedlcach; prof. dr hab. Ryszard Vorbrich (UAM); prof. dr hab. Maciej Ząbek (UW). Komitet organizacyjny: prof. dr hab. Jarosław Różański OMI, dr hab. Wojciech Kluj OMI, prof. UKSW dr hab. Tomasz Szyszka SVD, prof. UKSW.

Wśród instytucji organizujących konferencję znalazł się oblacki Instytut Mazenodianum.

(pg)


Komentarz do Ewangelii dnia

Pan Jezus wskazuje na fundamentalne znaczenie Pisma Świętego. To między innymi z jego lektury rodzi się wiara. Słuchanie Słowa Bożego to nasze pierwsze zadanie, bez którego na drodze wiary nie można pójść dalej. Jezus zachęca nas, abyśmy zaczęli od początku, bo zarówno wtedy jak i dzisiaj nie można Go zrozumieć bez dobrej znajomości Pisma Świętego. Tak jak niegdyś mawiał św. Hieronim: „Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”, niech to słowo stanie się dla nas impulsem w poznawaniu i bardziej umiłowaniu naszego Mistrza i Pana, Jezusa Chrystusa.


Rawicz: Animacja misyjna

W minioną niedzielę Prokura Misyjna Polskiej Prowincji przeprowadziła animację misyjną w parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Rawiczu. We wspólnocie gościli: o. Wiesław Chojnowski OMI – dyrektor Prokury Misyjnej, br. Daniel Kloch OMI – misjonarz na Madagaskarze, misjonarzom towarzyszyła świecka pracownica Prokury Misyjnej – pani Katarzyna.

Przyjaciele Misji Oblackich modlą się, spotykają i wspierają materialnie oblatów na misjach. Stowarzyszenie Misyjne Maryi Niepokalanej (MAMI) związane ze Zgromadzeniem Misjonarzy Oblatów MN powstało w początkach XX wieku. W Polsce, ze względu na sytuację polityczną w czasach komunistycznych (zakaz tworzenia związków), przyjęto nazwę: „Przyjaciele Misji Oblackich”, która pozostała do dziś. Jest to ruch zrzeszający obecnie kilkadziesiąt tysięcy osób w Polsce. Są wśród nich ludzie w różnym wieku: starsi, młodzież, dzieci, kapłani i siostry zakonne.

Kim są Przyjaciele Misji Oblackich? [WIDEO]

Aby zostać Przyjacielem Misji Oblackich – KLIKNIJ

(pg/zdj. W. Chojnowski OMI)


Święty Krzyż: XVI Powiatowy Przegląd Zespołów Chóralnych

W niedzielne popołudnie 24 września świętokrzyska bazylika rozbrzmiewała muzyką chóralną. W XVI Powiatowym Przeglądzie Zespołów Chóralnych wzięło udział osiem zespołów: Chór Towarzystwa Przyjaciół Bielin „Sabbaton”, Chór Miejski „Michael” z Daleszyc, Chór „Nowina”, Chór Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Morawickiej, Chór Cantabile, Zespół Ludowy „Chełmowianie”, Chór Con Passione z Zagnańska, Chór „Masłowianie” z Masłowa i chór parafii pw. św. Jacka. Gościnnie wystąpił Chór Akademicki Politechniki Świętokrzyskiej, który wkrótce będzie obchodził Jubileusz 25-lecia. Organizatorem przeglądu było Starostwo Powiatowe w Kielcach oraz Dom Zakonny Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium narodowe. Klasztor benedyktyński miał tutaj ufundować Bolesław Chrobry w 1006 roku. W opactwie na szczycie Łysicy przechowywane są relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Najpierw byli tutaj obecni benedyktyni. W wyniku kasaty na wniosek zaborcy rosyjskiego majątki kościelne zostały przejęte przez państwo pozostające pod protektoratem carskiej Rosji. W 1936 roku do opieki nad sanktuarium zostali zaproszeni Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Objęli część zabudowań klasztornych z bazyliką, które podnieśli z ruiny. Od upadku reżimu komunistycznego w Polsce nieprzerwanie starali się o powrót do sakralnego charakteru: skrzydła zachodniego, w którym mieściło się najpierw więzienie carskie, a potem więzienie polskie, a także tzw. szpitalika pobenedyktyńskiego. W 2023 roku obiekt klasztorny na Świętym Krzyżu powrócił do swoich pierwotnych granic i przeznaczenia. Wraz z reintegracją zabudowań klasztornych na Świętym Krzyżu nie zmienił się dotychczasowy prawny zakres ochrony przyrody na tym obszarze, jak również ochrona zabytków.

W klasztorze na Świętym Krzyżu znajduje się dom nowicjatu Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

(kj)


Z listów św. Eugeniusza

MÓJ WIKARIUSZ I PIERWSZY KOMPAN WŚRÓD MOICH TOWARZYSZY W ŚWIĘTYM PRZEDSIĘWZIĘCIU.

Ojciec Tempier, prawa ręka Eugeniusza, został wysłany do Nancy, aby sfinalizować wszystkie niezbędne ustalenia dotyczące nowego domu oblackiego. Eugeniusz napisał do wikariusza generalnego z Nancy zapewniając go o swoim poparciu dla wszystkich podjętych decyzji.

Wszystko ustalcie z o. Tempierem, moim wikariuszem głównym i pierwszym kompanem wśród moich towarzyszy w świętym przedsięwzięciu, które ksiądz chce wprowadzić w waszej diecezji. Wszystko, co ustalicie, potwierdzam już zawczasu. Nie będzie ksiądz miał problemu z nim się rozmówić, bo to człowiek gorliwy i oddany, bardzo mądry, szczególnie w tych sprawach. Uzupełnia przez swoje zalety brak pewnych cech zewnętrznych, jeśli się go osądza „na zimno”. Ale ludzie zdolni doceniają zasługę na właściwym miejscu. Darzę o. Tempiera całkowitym zaufaniem i może ksiądz również mu całkowicie zaufać.

List do księdza Margueta, wikariusza generalnego z Nancy, 30.07.1847, w: PO I, t. X, nr 113.

W tym liście widoczny jest podziw Eugeniusza dla jego pierwszego towarzysza w założeniu oblatów, a także jego realizm co do charakteru Henryka Tempiera. Eugeniusz i Henryk doskonale się uzupełniali w kierowaniu Zgromadzeniem misjonarzy oblatów i diecezją marsylską. Tam, gdzie jeden był ekstrawertyczny, porywczy i wizjonerski, drugi był małomówny i wybitnym administratorem, który czasami musiał sprowadzać Eugeniusza na ziemię.

"Stałość jest dopełnieniem wszystkich innych ludzkich cnót" (Giuseppe Mazzini).